Motormuizen

We waren aan het sleutelen Muisman en ik, dat wil zeggen, Muisman hanteerde het gereedschap en ik stelde onder het poetsen van wat chromen onderdelen intelligente motorvragen. Ik sleutel ook wel eens mee, maar nooit alleen, want een echte techneut zal ik helaas nooit worden.

Deze rolverdeling is ok en ik heb al veel geleerd over de werking van machines. Nouja geleerd, voor zover mogelijk met partiële technische dementie, want ik vergeet dus ook heel veel weer. Niks mis mee, want Muisman vindt het leuk om dingen uit te leggen. Vertelt ie het gewoon nog een keer.

Zo’n dertien jaar geleden denk ik, kreeg Muisman z’n eerste motor. Een verjaarscadeau. Ik had diverse mensen gevraagd of ze geld wilden geven en dan ook nog aan mij! ‘Hebt u ook een ouwe motor die het nog wel doet, flink opgeknapt moet worden en niet meer kost dan 1000 gulden?’, vroeg ik vervolgens aan een motorverkoper. Dat had ie wel en zo kon het gebeuren dat muisman als passagier in de auto, geblinddoekt en wel, naar z'n cadeau werd gebracht en op twee wielen, zelf rijdend (en zonder blinddoek) op een Honda Cb 650 weer thuis kwam. Lollig hè. Afijn, het gevaarte werd uit elkaar gehaald en menig avondje zaten we te sleutelen tot het ding weer de weg op kon en het mooie van het verhaal is: de motor rijdt nog steeds.

Vorig jaar kocht ik mijn machine. Kostte 500 euro. Een Yamaha Maxim 650, maar wat we ook probeerden, het kreng wilde op een kwade dag niet meer starten. We dachten dat er een elektrisch probleem was, maar al redenerend en proberend bleek er gewoon veel te ouwe benzine in de carburateurtjes te zitten. Tja, moet je ook maar opkomen.

Anyway, nu kunnen we samen tochtjes maken op onze scheurbakken. Leuk man!