Soms herinner je je zomaar iets.
Toen ik kind was hield de schooltandarts zitting in een bus. Hoe vaak en wat precies de bedoeling was, alleen voorlichting of systematisch preventief onderzoek, dat weet ik allemaal niet meer, maar ik zie nog wel de inrichting van het reusachtige gevaarte op wielen voor me. Zeil, skai, blinkend gereedschap, wit tenue... imponerend hoor.
We kregen poetsles. 'Nee, Miepie, de borstel niet van links naar rechts bewegen, maar van boven naar beneden met korte beweginkjes, steeds opnieuw'. Tjonge, dat was lastig. Ze deed het me 'net alsof' voor terwijl we elkaar aankeken in de spiegel, de tandartsassistente en ik. 'Doe maar hoor, van boven naar beneden.. zo (borstel, borstel) zie je wel?'. Ja dat zag ik wel en deed het ijverig na.
'Hou nou maar op', klonk het even later bits. Jeu wat had deze koude douche nou toch veroorzaakt! Ik wierp bedeesd een indirecte blik op het gezicht achter me, maar zag het al. De hele spiegel zat onder de witte poetstspetters. Tja, je kunt ook te ijverig borstelen...
Toch gek eej, soms herinner je je zomaar iets, eigenlijk uit het niets
woensdag 25 augustus 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Whahaha wij zijn duidelijk van dezelfde generatie.
BeantwoordenVerwijderenKwam bij jou ook de schoolarts langs?
En, met dank aan de 7 geloven in het dorp, bij ons kwam ook wekelijks een dominee langs.
Raar hoor als je op de openbare school zit ;-))
ow vreselijk die school tandarts...altijd pijn in mijn buik van de zenuwen....
BeantwoordenVerwijderenHerkenning, leuk!
BeantwoordenVerwijderenJa ik herken het ook haha ik heb er geen trauma's aan overgehouden.
BeantwoordenVerwijderenBij ons kwamen ze nog gewoon in de klas om te controleren ,wie gaatjes had mocht een week later mee de tandarts praktijd !
BeantwoordenVerwijderenMaar als ik de spiegel in de badkamer bekijk had Henk geloof ik dezelfde voorlichting als jij destijds ;-)