Er was eens....

Er was eens lief groen klein Ceetje. 'Mama', zei het Ceetje, 'mama, ik voel me zo anders dan de anderen' en toen ze dat zichzelf hoorde zeggen, moest er zomaar een klein beetje van huilen. 'Ach, vrouwtje van me', zei de mama, terwijl ze liefkozend met haar bladeren over het weerbarstige velletje van haar kind wreef, 'Dat ben je toch ook, een beetje anders. Heel veel hetzelfde, maar ook met iets speciaals, iets dat jou uniek maakt. Heus, lieverd, op een dag zul je blij zijn met dat wat je extra hebt'. Het Ceetje kon het zich niet echt voorstellen, maar voelde zich toch beter na de lieve troostende woorden van de mama.

Het was een mooie zomerdag in juli. Ceetje voelde haar moeder opeens onrustig bewegen en daarna hoe ze zelf met een voorzichtige draaibeweging werd losgemaakt, waarna een hemelse zweeftocht volgde. EN TOEN GEBEURDE HET: 'Kijk eens Muisman!', riep een opgetogen vrouwenstem, 'Deze is toch wel heel erg bijzonder. Het lijkt wel een lief klein eendje vind je ook niet? Ik ga um even op de foto zetten voor m'n blog!'

Een golf van geluk doorspoelde Ceetjes lijf. Ze WAS dus ECHT bijzonder en ze zou ook nog beroemd worden op het wereldwijde web ook!!!. Had haar moeder toch gelijk gekregen.....



Moraal van dit verhaal naar keuze:
O Luister altijd naar jezelf en anders maar naar je moeder.
O Ja Dûh... hoe bijzonder je ook bent, je eindigt toch altijd in de soep.
O Moraal in dit verhaal? Hou op, we hebben het hier over een Ceetje hoor. Achterlijk gedoe.
O Iedereen heeft wel iets unieks, je moet het alleen willen zien!
O anders: indien gewenst, motiveren in reactie

(voor de niet volger; een Ceetje is een kleine C, afkorting van het woord courgette. De planten leveren zo onnozel veel vruchten, dat er alleen nog over het C-woord gesproken wordt op dit blog)