Vertel eens wat nieuws :)

'Er moet toch elke dag wel iets zijn wat de moeite van het vermelden waard is', riep ik in juli 2006 en blogte vanaf toen bijna elke dag. Dat je veel van hetzelfde meemaakt als mens, wist ik al, maar als je logjes bijjhoudt word je je daar wel meer bewust van. Wat we moeten met deze info? Helemaal niks. Vandaag is muis@work een jaar oud. Ut ging bijna mis, maar toch! Morgen begint een nieuw jaar en om de wat te wennen aan al die nieuwigheid slaan we die dag gewoon lekker over. Wat dat nou weer voor nieuws is? jeu, vertel ik net, beetje opletten graag!

Anyway, ben niet zo van de voornemens met oud en nieuw. Tis vaak zo teleurstellend. Dan krijg je dingen als: (uhmmm… voor de duidelijkheid, volstrekt willekeurige voorbeelden *uitroepteken* :P)

JE ZOU TOCH..... stoppen met roken, minder eten, niet meer zo stoer doen, minder snel de auto pakken, vaker met je hond lopen, niet neuspeuteren onder het autorijden, het gat in je hand dichten, niet altijd de andere kant op kijken, je buik ook thuis een keertje inhouden , wat vaker spelen met de kinderen, het afval scheiden, verder kijken dan je neus lang is, niet zo snel/vaak oordelen, niet jokken over een aankoop, meer rekening houden met een ander, niet likken aan je vingers om vastzittende plastic tasrandjes van elkaar los te krijgen om er dan wat in te stoppen en dat vervolgens aan een ander te geven, dat zelfde (het likken) ook niet met een bladzijde in het boek/tijdschrift dat je leest maar geleend hebt, alleen nog maar slaafvrije chocola kopen, vaker de kattenbak verschonen, geen recepten uit tijdschriften bij de tandarts/kapper etc. scheuren, meer sporten/bewegen, eindelijk een goed boek lezen, minder tv kijken, je woord houden, op tijd komen, je ondereindje wat minder achtena lopen, gezonder eten, onthaasten, niet meer nagelbijten, je uitgaves bijhouden, niet meer vragen hoe het met de ander gaat en dan over jezelf beginnen, voortaan de gebruiksaanwijzing lezen, vaker wat van je laten horen, niet meer met een ijzeren lepel in een tefalpan roeren, niet meer alle chocola/snoep/koek/kaas/worst opeten zodat wanneer een ander 'ns zin heeft in wat zoetigs/hartigs, hij of zij misgrijpt, geen gegeven paarden in de bek kijken of spijkers oplaag water zoeken, niet bumperkleven, niet 'ouwe trol' roepen tegen jeugdige zestigers die niet kunnen inparkeren waardoor je 5 seconden moet wachten, het nou ECHT helemaal anders gaan doen, minder werken, niet meer op invalidenparkeerplaatsen gaan staan, niet meer hoekjes omvouwen in bladzijdes op de plaats waar je gebleven bent in het boek, je to-do lijstje eens keertje afwerken, je troep voortaan achter je kont opruimen, niet in je zakdoek kijken als je net gesnoten hebt..... EN NOU DOE JE ZO!!!

Ik ben daarom voornemens gewoon verder te gaan daar waar ik was gebleven.

Waar was ik....

Oja! M'n laatste blogje van 2009 aan het afronden : Dusssuh....wat ik nog wou zeggen: Maak er wat van in 2010!

Groei en afbraak

Weggooien van eten is suf. dat wisten ze al in het neanderthalertijdperk. Denk maar niet dat ze toen iets wegmikten omdat er een vlekje aan zat.

Anyway, ik ben er veel mee bezig in mijn hoofd en handelen. Goed inkopen, creatief met restjes en een verhoogd schuldgevoel wanneer het wel fout gaat, zijn in mijn boek de ingrediënten voor een succesvolle groei naar een weggooiarm bestaan.

Daarom zat ik op de bank knorrig heul gele en flapperige spruitjes te pellen. minikooltjes schoonmaken is namelijk ook suf. Maar, ik zal je vertellen, onder die verlepte verpakking zat een pront spruitje... Lekker ook. Gaf een heel voldaan gevoel (hoop dat ze dat ook over mij zeggen als ik hoogbejaard ben... onder die bloemetjesjurk zat toch een aardig lijfje.. uhh nou, ik dwaal af geloof ik).

Gaf wat extra's bij het koken ook. Jammer van het houtvuurtje. Hoewel sfeervol met van die oranje vlammetjes, maar het bleek mijn pollepel te zijn. 'Jij doet toch soms ongrappige dingen op dat fornuis', zei Muisman en ik vond dat ie dat errug netjes zei. Nou kan ik m'n lepel verder in de kachel opfikken... Wat een verspilling!

Niet geslepen van mij.

Nou, dat ging voorspoedig, echt waar. Alle zware jongens hebben een plek gekregen en we hadden er maar twee over. Super! Briljant inkoopbeleid, al zeg ik het zelf. Ondertussen wel in het bezit van twee handpalmen waar een ouwe kattentong jaloers op zou worden, zo ruw zijn ze. Nou, voor zo'n mooi vloertje malen we daar niet om natuurlijk.

Afijn, stond ik in het aanbouwtje naar Muisman te kijken tot het lawaai zou ophouden. Bedacht ik me bij de allerallerlaatste tegel die geslepen moest worden. dat ik ook wel eens ff een filmpje van de werkzaamheden had kunnen maken! Tis toch van de verschrikkelijke!! Wat een ox. Daaromuhhh.. snel naar binnen cameraatje pakken en meteen aan de slag... kon ik nog net even het afronden van een tegelrandje meepakken.

........

Wat zeg je?

Teringherrie hè!



Trouwens,Muisman heeft nog een winterfilmpje op z'n site gezet. Weet je ervan.

Tegels liggen er warmpjes bij

Zo. Het zit. Daarmee bedoel ik mezelf, maar het had ook op de tegels kunnen slaan. Die zitten er in. Ik zit er op trouwens, das wel een verschil. Neejj, niet op de tegels, maar op de bank. Dat is fijn.

Gisteren al heul veul kleigrond geschept. Uit het huis, anders werd de vloer te hoog. Daarna wit zand weer in het huis gelepeld. Dat was vandaag. Maakte Muisman er een mooi vlak ondergrondje van. Konden daar de isolatieplaten op.

Die dingen hebben al heel wat meegemaakt. Eerst lagen ze bij iemand onder een zwembad. Das niet misselijk hoor. Droegen ze de last van het beton én het water. Afijn, er braken slechte tijden aan voor mega badkuip. de hele zaak werd opgebroken, maar de isolatieplaatjes mochten bij ons wonen. Werden ze eerst heel blij van, maar wisten zij veel dat ze wel een jaar of drie op een stapel in de tuin zouden bivakkeren, verstopt als waren ze iets om je voor te schamen.


Tsss... Anyway, vorig jaar keerde het tij. Mocht de hele bubs in de schuur. Om vast wat acclimatiseren als het ware.

Maar vandaag werd er dus geherinturrrreeedt (hep u geen herinurrreeeddur dan?). Als van ouds weer aan het werk. Lekker op de vloer en isoleren maar. Kekke zwarte tegel erop, gewicht mooi verdeeld. Wie doet ze wat. Wij voorlopig niks meer, zou ik willen zeggen. Nou moet muisman alleen nog dertig tegels op maat slijpen....

Modderfiguur

Er komt weer een koudegolf aan. Dat vind ik wel fijn, want als het van dat kwakkelweer is, dan komt Sam zo vies terug van zijn wandeling! Afijn, dat heb ik al eens geroepen geloof ik.

Maar ja, je moet het probleem niet onderschatten, omdat zo'n tippel een dagelijks terugkerend gebeuren is. Sowieso 2 keer en op topdagen gaan we drie keer los! En zoals het gaat met dingen waar je zelf mee bezig bent, daar loopt het toetsenbord van over. Vandaar.



Vandaag ging het echt weer helemaal nergens over. Zwartrafelige modderpoten en dito buik. Liep het beestje alleen nog maar gewoon door de berm, hoefde ie echt geen bijzondere toeren voor uit te halen.

'Ik zal die stinkedorus 'ns ff in bad zetten, dan spoel ik um even schoon, want dit is geen doen.', riep Muisman al voor we thuis waren en eenmaal binnen voegde hij de daad bij het woord oftewel het water bij Sams onderpartij.

Het beestje onderging het gebeuren lijdzaam, maar de stand van z'n oren spreekt (ondanks de vaagheid van de foto) boekdelen.....

SIELUG HÈ

Kong fu?

UT zijn gezellige dagen, kan niet anders zeggen. Gisteren alle muizen in het nest, die gewapend met een bijdrage voor het feestmaal, 'ns ff lekker kersterig kwamen doen. Inclusief Minimuis. Nouja, die had zelf dan niet in de keuken gestaan, maar ze wilde alles van A tot Z met open ogen meemaken... een loffelijk streven.... maaruhhh ik kan je vertellen, dat is niet makkelijk voor een 10 maanden oud trolletje. Werd ze een beetje luidruchtig van. ik zei nog: 'wil je wat van oma's wereldberoemde plakbier (=kersenbrandewijn).!' Tsssss, deed ze en haalde haar minineusje op. nouja zeg!

Afijn, op het moment suprème verloor ze het toch even van Klaas Vaak, dus toen konden de maximuizen in alle rust tafelen. Ennuh wat was er verder nog. oja, Sam had z'n vriendje Spike op bezoek, dus dat was ook kat in het bakkie. En over katten gesproken, die deden of ze gek waren. En dat was het beste wat ze konden doen met al dat volk over de vloer.

Hieronder nog ff een filmpje van Sam. Die heeft namelijk net als heel veel andere dieren ontdekt dat je somt even wat hulp nodig hebt bij de maaltijd. Apen nemen een stok om een banaan ofzo te pakken te krijgen, knaagdieren (of was het een vogel) een steen om een noot te kraken... Sammetje gooit dus altijd met zijn Kong om de inhoud eruit (of los) te krijgen... Von'k grappig om ff te laten zien. En oja, en als je ff wilt nawinteren moet je bij muismans winterfoto's zijn. Hebben ook een hoog Sam gehalte trouwens :P

Met mate

Muisman ging vandaag even een afvoerleidinkje leggen in een stuk van de schuur waar binnenkort tegels komen te liggen. Tis het wel handig als alles wat onder de grond moet van te voren een plekje krijgt eej.

'Jeu, Muisman, tis zo koud daar, weet je het zeker?', vroeg ik. 'Nou Miep', zei Muisman, 'JIJ wilde toch beslist die stapel vloertegels van de oprit af hebben voor de jaarwisseling?' Oei, had ie gelijk in.

Afijn, Muisman klaarde de klus en zou zowaar ook al wat tegelen. Moest ik even ingrijpen... Ja hoor eens, zo'n karwei kan je iemand niet in z'n uppie laten opknappen, dus dan zou ik ook in beweging moeten komen ennuh... eggggggnie...... daar had ik vandaag helemaal geen zin in! Dus ik zei:

'De anderhalve enthousiasteling die met oudjaar hier langs komt ziet na het optillen van zo'n tegel wel af van verdere actie. Die dingen zijn crimineel zwaar! Dan wordt vandalisme gewoon ordinair hard werken! Morgen doen we weer een stukkie, zien we wel hoever we komen.'

Tja, stellige uitspraken zijn er om vervangen te worden door andere! Gingen we lekker koffie drinken met homebaked appelcake.

Zo is het geworden

Ik zou ze nog laten zien hè, de dametjes engel... nou, dit is er dus eentje, maar dan weet je meteen ook hoe de anderen er ongeveer uitzien. Tis een eeneiige twaalfling namelijk, maar dat hadden jullie al begrepen.

Of het een zware bevalling was? Viel wel mee eigenlijk, maar ik moet zeggen, Ik vond de vleugelconstructie wat te zwak in het midden, dus daar heb ik een stukje stof geplakt. Dawaseigluk niet de bedoeling. Moet dat onderdeel van het concept nog wat fijntunen.

Ga me volgend jaar maar op een kerststal storten denk ik, want in die tent met z'n bewoners gaat het er vast harmonieuzer aan toe dan bij deze tantes. ik weet het niet hoor, zet een stel vrouwen bij elkaar en het is hommeles... zelfs op engelniveau. Afijn. We hebben het overleefd....

Pret

Als er iemand geniet van deze weersomstandigheden is het Sam wel!...Huh? logje? welnee joh, huishoudelijke mededeling!





Toevoegseltje aan de huishoudelijke mededeling:
Het moge duidelijk zijn dat wanneer je je ego een beetje wilt opvijzelen, een aankondiging dat je gaat stoppen met bloggen DE manier is. Dan krijg je dus heul errug veul lieve reacties.. Al is het wel wat sneu en knurftig als dat het achterliggende doel zou zijn. Afijn, ik werd zelf niet gelukkig van m'n actie, helemaal niks is het kennelijk ook niet... dussss bij deze: als het weer gaat knellen, stop ik gewoon een paar dagen en gooi ik het niet in de groep. Dan hoeft niet niet iedereen zijn medeleven te betuigen, want dat wordt op den duur ook wat vermoeiend... en nou is wat mij betreft het laatste woord erover gezegd. Blogdeur open en wie nog niet definitief tabak er van heeft is van harte welkom :P

GO GO GO!

Tis weer zover.

HA logstruiners. Als je al wat langer meeleest (jaartje of drie, vier), dan weet je vast wel dat het bij deze blogster om de zoveel tijd gaat knellen. Dan moet het bloggen anders, of in een andere vorm, of weet ik wat. Tja en nou is het snotverpietjes alwééééér zover. Dat betekent dat ik dit weblog vandaag aan de wilgen ga hangen. Sam heeft gepraat als brugman en minimuis uitte nogal wat onbabyachtige dreigementen, maar dat mocht niet baten. 'Misschien begin ik wel weer een keer', heb ik gezegd, 'op een ander plekje of gewoon weer hier.... Hoe dan ook: Heel erg bedankt voor al het meelezen, meeleven en reageren, echt super! Ik ga jullie missen!!! liefs, Mama Muis


(dank je wel voor alle reacties... ik kan ze niet allemaal persoonlijk beantwoorden, want dan zit ik al na 5 minuten te snotteren of val om van schuldgevoel, heb je dat weer... anyway, waar het op neerkomt: jullie zijn echt übergeweldig!)

Alweer de hort op

Beetje laat terug vandaag en morgen weer vroeg op pad. Voel je n'um al aankomen natuurlijk... yep, muis van huis voor twee dagen. Ben zondag weer op m'n post. Muisman past op de toko. 'Schrijf jij anders ff een verhaaltje voor de mensen', stelde ik voor, maar dat vond Muisman geen goed plan... Jammer hoor. Afijn wens ik jullie alvast een heel fijn weekend!

Even vleugellam?

Manmoedig (nee niet manmuizig) negeer ik de enorme afbraak die Sam heeft weten te creeëren door alleen zijn aanwezigheid. Het onderste deel van de muur, boekenkast -met boeken-, deuren, televisie en behang is bedekt met kleispetters, afkomstig uit z'n vacht. Tis een soort van Sinterschimmelprint... Tsss, kennelijk heeft hij zich uitgeschud in een onbewaakt ogenblik.. zucht...

Maar zoals ik al zei, ik liep er met een stalen gezicht aan voorbij, want ik ging vleugeltjes zagen! Eerst ff een beetje tekenen en knippen en toen ging het los... jaaaaaahhhhh tuurlijk brak het zaagje vervolgens na een vliegwiek of wat. Zat er in. Het was ook al een oud houtknagertje, maar ik heb ze niet meer in voorraad. Ongrappig. Hopelijk kan Muisman er een paar meebrengen uit de grote stad!

Anyway, één setje heb ik globaal afgemaakt voor het idee. In het midden zijn eerst twee gaatjes geboord om de vleugeltjes straks te kunnen bevestigen. Daarna zijn ze over een zaagtafel gehaald, met de zaag zo ingesteld dat alleen het bovenste laagje triplex blijft zitten. Daardoor blijft het één geheel, maar kun je de wiekjes wel een beetje buigen, daar wordt het wat levendiger van....

Tja, en toen de fotootjes even geshopt en een vroeg blogje gemaakt. Maar nu kan ik er niet meer onderuit. Ik ga grondig (oh nee, murig is het meer) schoonmaken... Bedankt Sam!

Het kan ook te leeg worden natuurlijk

Ben wat communicatiedingen aan het opruimen. M'n Hyves eraf geknikkerd, twitter een optater gegeven en me bij een megahoeveelheid nieuwsbrieven afgemeld. Ruimt op, zoals het doel was dus, maar voelt ook wel een beetje kaal. Nouja, zal wel wennen eej en anders start ik de hele bliksemse boel gewoon weer opnieuw op.

Morgen zal ik eens wat vleugeltjes uit gaan zagen, het wordt tijd dat de kerstengelen het nest gaan verlaten! Ben deze week nog wel een paar dagen op stap, maar volgende week dinsdag wil ik de meute klaar hebben. Dan is het de vijftiende geloof ik. Dat kan nog. Misschien da'k dan de zaterdag daarna er een rommelmarktje achteraan plak, maar dat weet ik nog niet zeker. Beetje uit de rommelmarktsfeer geraakt geloof ik.

Anyway, niet alleen m'n mailbox is leeg, maar m'n kop kennelijk ook, dus we laten het hierbij! Tot morgen :P

kersen*hik*wijn

Doortje, ik zocht naar een afbeelding met de naam 'kersen op brandewijn' en toen waren de eerste 5 hits plaatjes van jouw blog.... Das toch ook wat! Heb ik de vrijheid maar genomen om dit mooie kiekje van je te stelen. Kijk! Dat komt, ik kon mijn eigen foto's even niet vinden en omdat het al wat later is en ik nog maar net thuis ben..... heb ik voor de gemakkelijkste weg gekozen... want ik wil beslist even iets vertellen over de kersjes die bij mij in de brandewijn liggen te lallen

Ten eerste kun je er goed van slapen. Ten tweede zijn ze erg lekker geworden en ten derde is het heel lollig om de pitten in een bakje te schieten. Ik denk dat we met kerst wedstrijden gaan houden...

Gisteren zei Muisman; 'hé, de wijn is op'. Nou inderdaad zeg, hij had helemaal gelijk! Leek het me een goed moment om de kersen van de boom die we dit jaar ontdekten in de tuin en die lekker in de week waren gezet met procenten en suiker eens uit te proberen. Ja hoor eens, wachten tot kerst bergt een heel groot risico in zich. Stel dat er wat ernstigs mee is, dat ze giftig zijn ofzo... roei je zo je hele familie uit. Tja, dan is de kerstgedachte wel ver te zoeken eej en de sfeer krijg je ook niet zo 1,2,3 terug. Dat risico kun je niet nemen als je tenminste over een beetje verantwoordelijkheidsgevoel beschikt.

Anyway, Muizman ziet er nog goed uit en ook met mij is alles flex, dus die kersen op brandewijn.... die houden we erin :P

Maar dat mag wel hè Door? van die foto?

Z'n lust en z'n leven.

Lekker met Sam aan de wandel vandaag. Naar het bos, z'n favo hanguitplek. Bijgaand een minifilmpje. Als je denkt 'hé, ik zie geen bomen', dan klopt dat! Want de opnames zijn al van een week geleden en toen waren we gewoon op het platte Groninger land! Nouja zeg...

Hekkelhekel

Ik heb er al eens eerder wat over geschreven geloof ik, maar vandaag was het dan weer zover: het jaarlijkse hekkelfeest. Na de traditionele serie dreigbrieven om bodem en randen van de aan ons perceel grenzende waterwegen te ontdoen van overmatige begroeing, doken we op het allerlaatste moment weer kermend en zuchtend de sloot in. Muisman gewapend met z'n bosmaaier, ik met hark en riek en Sam met z'n hapsnavel. Anderhalf uur later zat het klusje er weer op. Hekkelen schept een enorme band en we waren het dan ook helemaal met elkaar eens : wat is dit stom! (alleen sam leek wel plezier te hebben).

Tja, en we hadden vandaag al heel veel zware dingen gesjouwd. Kwam door de regen. Dan eerst maar even wat ruimte in de schuur maken, was het idee, met het oog op wat tegelwerkzaamheden. 'We moeten nog met de sloot bezig zeker?', zei Muisman een paar uur later. Drommels, dat was ik helemaal vergeten, maar we konden alleen vandaag dus....

Afijn, ik overleed ter plaatse bijna aan een overdosis inspanning door al dat geheister met het riet en Muisman hoorde ik net op de bank zeggen dat ie een dipje had.... maar dat kan ook komen door het houtkacheltje hoor, sluit het niet uit.

Denk dat we maar even wat pepers in stelling moeten brengen, anders komt er niks meer uit de handjes vandaag. Ga ik nu een moment genieten van het feit dat we er weer een jaar geen slootverplichtingen meer hebben.... hééééééérlijk!

Muiscouture

Het was een hete strijd, maar ik heb um gewonnen. Nipt, maar toch. 'Wij willen nou eindelijk wel eens wat aan ons lijf', klonk het dag na dag snibbig vanuit het plastic bakje (en nu vat ik het netjes samen). Ik had ze al wat uit het zicht gezet, maar daarmee kennelijk niet buiten gehoorsafstand. Kerstengeltjes kunnen aardig scherp uit de hoek komen hoor, vergis je niet. Afijn, uiteindelijk besloot ik de confrontatie aan te gaan.

'Meiden', zei ik, 'meiden, jullie zijn zo vre-se-lijk mooi van jezelf, dat zelfs een vuilniszakkenjurk zou staan als ware het haute couture'. Een schot in de roos natuurlijk, want ijdelheid is ook deze wezens niet vreemd. 'Maar de tijd van laat maar gaan en het kan allemaal is voorbij én we moeten aan de toekomst denken, dus een beetje groen enzo', vervolgde ik en haalde de zelfgebakken creatie van achter mijn rug te voorschijn.... 'en daarom gaan jullie het goede voorbeeld geven: geen kunststof glimstofjes, maar schortjes van ongebleekt katoen !' Ik geef toe, dat laatste kwam er een beetje bibberig uit, maar toch, ik ging er voor.

Nou, kon ik kijken of ik net een heerlijk iets had geserveerd, de dames deden of er zojuist een stinkdier voorbij was gelopen. 'Meiden', riep ik vertwijfeld,'denk aan jullie nageslacht, eerlijk, puur natuur, back to basic enzo!!' Beetje domme opmerking gezien de doelgroep, maar toch, ze vraten het kennelijk... want toen de opperuitprobeerengel een schortje had aangepast en goedkeurend in de spiegel keek, was de rest niet meer te houden. Het leek de uitverkoop bij H&M wel zeg!

Tja, nu zijn er vijf voorzien van een katoenen haaksel (want meer waren er niet) en de anderen krijgen um dit weekend. Zal dan het gezeur om de vleugeltjes wel losbarsten.....

Het stroomt, maar niet de knip in.

Nog even over de waterstand van 77 kuub in het muizennest. Het energieschema van 't Nibud gaf aan dat een huishouden van 2 personen ongeveer 89 kuub water verbruikt, een maandbedrag van 13 euro. Klinkt goed! dacht ik met hoofdletters en mijn tweemaandelijkse termijn van 62 euro in het achterhoofd... uhhhh....62 euro???? Hoe is dat bedrag dan opgebouwd! Nou, heel droef, op jaarbasis gaat er alleen al 260 euro naar de verontreinigingsheffing woonruimte (VOH woonruimte) op een totaal van 372 euro voorschot.

SNIK. Dat betekent dat het bezuinigen op water idealisme als voedingsbodem moet hebben, want geld peuren uit de kosten voor het product zelf, heeft weg van een bezuinigingsdruppel op een gloeiende plaat. Niet dat je me over dit soort heffingen zult horen mopperen hoor. Je bent mens, leeft, je maakt een boel zooi én deel uit van een maatschappij, dus dat kost wat. De tijd van zelf een edelhert afschieten in je bontjas, buren op 100 km afstand en poepen achter in de grot ligt ver achter ons eej!

Troost is dat we nog maar 370 kuub gas verbruikt hebben dit jaar. Dat gaat ons geen windeieren leggen naar wij dachten! We zijn ingeschat op 1400 kuub tot eind februari, dus ik overweeg om kiwi's te gaan kweken. Leve de houtkachtel!

Sam onderschrijft dit statement, dat kun je wel zien... Hij ligt zichzelf te roosteren voor het vuurtje. Beetje schaamteloos, dat wel. En nog wat vies van de avondwandeling.... (maar wassen kan niet hoor, want uhm....het stroomt, maar niet de knip in) :P

Koud en warm

Het was nog koud vanmorgen. Ik (ver)stopte m'n handen in de mouwen van mijn jas, tijdens de ochtendwandeling met Sam. Handschoenen waren geen overbodige luxe geweest. De wereld was bedekt met een witte waas, een beetje krakend ook en er lag ijs op het meertje. Toch was het Groningerland fijn. De wind matig, de lucht bijtend. Ik houd er wel van.

Eenmaal thuis werd ik warm van de watermeterstand. Het verbruik was wederom gezakt dit jaar. Met 10 kuub, naar 77 kuub. Het is leuk om wat terug te zien van je pogingen het wat zuiniger aan te doen met het vloeibare goud, want dat is het wel: goud. Laat je kraan maar een week afsluiten, dan weet je waarom. Eigenlijk zou ik niet kunnen zeggen wat een gemiddeld huishouden verbruikt, maar daar kan ik wel eens even achteraan fietsen. Kunnen we ons sterk maken voor de volgende jaarrekening.

Anyway, Ik kwam gisteren terug van de tweewekelijkse boodschappentournee (nouja, ik was maar in één winkel hoor en nee niet twee weken op tour, maar de tour is om de twee weken.. tjonge, moet ook alles uitleggen :P)... uhhhh... met een kassabon van een halve meter. Aan het eind stond: totaal 76 euro en nog wat centen. soowwwheee en dat voor twee weken voorraad inclusief groente en fruit. Ik was dus in de ALdi en het grappige is dat ze daar ook vegesnarische dingen in het assortiment hebben. Weet ik nog maar kort en slechts 1,69!! Nouja zeg. Vooral de groenteburger vind ik errug goed binnen te houden (lekker in een pitabroodje met sla, tomaat en kaas, of zo uit de pan op een broodje: kort twee zijden aanbakkken, zure room erop en uiringen -voor de liefhebber ook een pepertje- , bedekken met plakken kaas, even laten smelten.... smulluhhhhh... )

Nou, krijg honger van m'n eigen geneuzel. Ga ik de keuken maar eens onveilig maken zo, kan Muisman ook wel waarderen :P.

(oja, de groenteburgers halveer ik, dan zijn het er dus vier alleen platter. Levensgevaarlijk, voor je het weet zit er vlees in je burger... maarruhm.. als dat niet consuminderig is, weet ik het ook niet meer)

Kaal geplukt!

Ik moet het de rest van mijn leven zonder neus stellen, echt waar. Hij vroor er af vanavond. Zo helder was het hier in het noorden. Om zeven uur zat er al ijs op de voorruit van ut totootje. Wonderlijk en kennelijk plaatselijk, want een paar kilometer verderop stond er een buitenthermometer op 5 graden in de plus. Ja aan m'n hoela, bij ons was het heus veul kouder!

Afijn, Muisman had voorzien en slim bekeken. 'Miep, we gaan naar buiten voor de grande finale', riep ie gisteravond en daarmee doelde hij op de eindoogst van z'n geliefde pepertjes.'Morgen zijn we te laat thuis en als het idd zo koud wordt als ze op het nieuws zeggen...' Dus kwam de bouwlamp voor de dag en ook een grote doos en toen stonden we alle overgebleven hete mennekes te plukken.

Muisman maakte er een plaatje van. Meerdere, maar die kun je bij hem bewonderen (de weg is bekend). Deze foto vond ik leuk, dus die staat bij mij.