Muiscouture

Het was een hete strijd, maar ik heb um gewonnen. Nipt, maar toch. 'Wij willen nou eindelijk wel eens wat aan ons lijf', klonk het dag na dag snibbig vanuit het plastic bakje (en nu vat ik het netjes samen). Ik had ze al wat uit het zicht gezet, maar daarmee kennelijk niet buiten gehoorsafstand. Kerstengeltjes kunnen aardig scherp uit de hoek komen hoor, vergis je niet. Afijn, uiteindelijk besloot ik de confrontatie aan te gaan.

'Meiden', zei ik, 'meiden, jullie zijn zo vre-se-lijk mooi van jezelf, dat zelfs een vuilniszakkenjurk zou staan als ware het haute couture'. Een schot in de roos natuurlijk, want ijdelheid is ook deze wezens niet vreemd. 'Maar de tijd van laat maar gaan en het kan allemaal is voorbij én we moeten aan de toekomst denken, dus een beetje groen enzo', vervolgde ik en haalde de zelfgebakken creatie van achter mijn rug te voorschijn.... 'en daarom gaan jullie het goede voorbeeld geven: geen kunststof glimstofjes, maar schortjes van ongebleekt katoen !' Ik geef toe, dat laatste kwam er een beetje bibberig uit, maar toch, ik ging er voor.

Nou, kon ik kijken of ik net een heerlijk iets had geserveerd, de dames deden of er zojuist een stinkdier voorbij was gelopen. 'Meiden', riep ik vertwijfeld,'denk aan jullie nageslacht, eerlijk, puur natuur, back to basic enzo!!' Beetje domme opmerking gezien de doelgroep, maar toch, ze vraten het kennelijk... want toen de opperuitprobeerengel een schortje had aangepast en goedkeurend in de spiegel keek, was de rest niet meer te houden. Het leek de uitverkoop bij H&M wel zeg!

Tja, nu zijn er vijf voorzien van een katoenen haaksel (want meer waren er niet) en de anderen krijgen um dit weekend. Zal dan het gezeur om de vleugeltjes wel losbarsten.....