Ben je blogger of bloglezer en fan van KIVA? Word dan lid van het open team 'Dutch Bloggers for KIVA'!! info? Zie link in de side bar of mail me (zie profiel)WE ZIJN AL MET 17!!

vrijdag 31 juli 2009

Er was eens....

Er was eens lief groen klein Ceetje. 'Mama', zei het Ceetje, 'mama, ik voel me zo anders dan de anderen' en toen ze dat zichzelf hoorde zeggen, moest er zomaar een klein beetje van huilen. 'Ach, vrouwtje van me', zei de mama, terwijl ze liefkozend met haar bladeren over het weerbarstige velletje van haar kind wreef, 'Dat ben je toch ook, een beetje anders. Heel veel hetzelfde, maar ook met iets speciaals, iets dat jou uniek maakt. Heus, lieverd, op een dag zul je blij zijn met dat wat je extra hebt'. Het Ceetje kon het zich niet echt voorstellen, maar voelde zich toch beter na de lieve troostende woorden van de mama.

Het was een mooie zomerdag in juli. Ceetje voelde haar moeder opeens onrustig bewegen en daarna hoe ze zelf met een voorzichtige draaibeweging werd losgemaakt, waarna een hemelse zweeftocht volgde. EN TOEN GEBEURDE HET: 'Kijk eens Muisman!', riep een opgetogen vrouwenstem, 'Deze is toch wel heel erg bijzonder. Het lijkt wel een lief klein eendje vind je ook niet? Ik ga um even op de foto zetten voor m'n blog!'

Een golf van geluk doorspoelde Ceetjes lijf. Ze WAS dus ECHT bijzonder en ze zou ook nog beroemd worden op het wereldwijde web ook!!!. Had haar moeder toch gelijk gekregen.....



Moraal van dit verhaal naar keuze:
O Luister altijd naar jezelf en anders maar naar je moeder.
O Ja Dûh... hoe bijzonder je ook bent, je eindigt toch altijd in de soep.
O Moraal in dit verhaal? Hou op, we hebben het hier over een Ceetje hoor. Achterlijk gedoe.
O Iedereen heeft wel iets unieks, je moet het alleen willen zien!
O anders: indien gewenst, motiveren in reactie

(voor de niet volger; een Ceetje is een kleine C, afkorting van het woord courgette. De planten leveren zo onnozel veel vruchten, dat er alleen nog over het C-woord gesproken wordt op dit blog)

donderdag 30 juli 2009

Slak

'Kijk, een familielid', zei Muisman en hield alweer zo'n prachtige reuzenslak omhoog. 'Hoe weet je dat het een familielid is?', vroeg ik, 'en niet die ene van laatst?' 'Nou, daar heb ik een kruis op gezet', antwoordde Muisman. Hahahaha, vond ik grappig. Arme slak. Rent nu rond met een stifttatoo op z'n sleurhut. Gelukkig hebben we nog beeld van een ongehavend verleden. Een miniverslag van dagje uit het leven van een slak. Kan je zien wat het beestje allemaal moet doorstaan.

Een oefenfilmpje van 55 seconden, ondersteund door legale muziek. Dat is toch bijzonder eej!

woensdag 29 juli 2009

Verwarrend...


Tis maar goed dat ik er bordjes bij heb gezet, want ik had niet geweten wat wat was zeg maar. uit de grootte kun je niks opmaken. Ik heb piezelkommertjes en megagurken, maar ook komknapen en miniaugjes. De kleur verraad ze, heb ik inmiddels begrepen. De Lichtgele variant is de komkommer. Had ik ook geen eed op gedaan. Zou die tint nog bijtrekken? Bananen zijn geel, verdeurie, komkommers zijn groen. En waarom hebben ze allemaal zo'n stoppelbaard! Heel verdacht. Misschien oogst ik wel te vroeg? Man, het zal ook eens simpel zijn eej!









Anyway, als eventjes ontspoorde consuminderaar gewoon een aantal weckflessen in de winkel gekocht. Ga ik vol stoppen met augurken en kruiden in inmaakazijn. Staat lollig op de kastplankjes. 1187 gram gurk heb ik nu. Ondertussen ook de boterboontjes gewogen, was 826 gram. En na een plukrondje sperziebonen kon er nog 'ns 850 gram op de teller bijgeschreven worden. Ik zeg: Dat gaat goed!

dinsdag 28 juli 2009

Had echt niet gehoeven..

Het was een hele mooie grote doos waar ons vriezertje in zat. 'Wilt U het karton wel een beetje heel houden tot u zeker weet dat het apparaat het doet?', had de aardige bezorger gevraagd, iets met retour enzo. Tuurlijk knul, doen we. Zo kwam het dat ik de linten doorknipte en Muisman niet veel later met een vriezer in zijn armen stond te krachtpatsen. We hadden het ding namelijk samen omhoog getild en Muisman hield koudmans in de lucht terwijl ik snel het karton er onderuit trok. Lachen natuurlijk, want de doos had geen bodem zo bleek. Hadden we gewoon de hele verpakking omhoog kunnen liften..... uhhhuuhhuhh.... Tja, had Muisman er niet zo übersterk en koel bijgestaan natuurlijk. Hadden we ook niet willen missen eej :P

Afijn, het vriezertje deed het goed, dus de doos kon exit. Straks ga ik even de eerste oogst boterboontjes invriezen. Ik heb nog niet gewogen, maar het resultaat meld ik later nog wel ergens.

maandag 27 juli 2009

Wonderschone slijmerd


'Cadeautje', zei Muisman 'kun je wat leuks mee doen', en hij gaf me deze bjoetie! Het beestje was ternauwernood ontsnapt aan de nietsontziende messen van de grasmaaier. 'Ah, leuk! En wat een knots van een ding zeg!', riep ik, 'Daar ga ik eens even een fotootje van maken!' Aldus geschiedde. En ik schoot en passant ook nog wat bewegend beeld. Ga ik straks even mee aan de slag

'Heb je um daar weer uitgezet?', vroeg Muisman even later ietwat ongerust en knikte naar de slak die, met sleurhut en al, op z'n gemakkie richting de peperplanten schoof. Oei, beetje dom. Het was al een grote, dus zijn eetlust zou wel navenant zijn. 'Ik drop hem wel even in de hostabar', antwoordde ik en bracht de knapperd naar de andere kant van de tuin. 'Owwwww, hostaaaaaaaahhhhh', klonk het niet lang daarna gnotterend achter me, terwijl ik terug naar huis liep.... Moest er van grinniken. Ach, het grootste plezier zit vaak in kleinigheden hè, ook bij dieren.

Owww vergeten.


Tis toch wat verdeurie, vergeet ik m'n eigen jubileum. 25 juli 2006 schreef ik m'n eerste blogje als Mama Muis en dat is dus 3 hele jaren geleden. Bijna dagelijks een kort zin en onzin verhaaltje én een tussendoortje van een jaar in de rol van Vrouw Ekster. Boel letters en leestekens!

Voor de gelegenheid maar even een taartje. Neem een stukje nou je hier toch bent. Geen echte schoteltjes hoor, zoveel heb ik er niet, maar het smaakt er vast niet minder om!

rip

zondag 26 juli 2009

No time to waste

Ik kom hier ff langswaaien, want ik heb heulemaal geen tijd. Sam moet nog even wat kilometers maken en ik wil nog wat latjes links en rechts vastnagelen. Des te eerder kan ik beginnen met het bijwerken en schilderen van de kastjes. Het wonderschone afvalbakje dat dinsdag of woensdag met de post arriveert (blogje gisteren), moet niet de indruk krijgen dat ie in één of andere gribus is terecht gekomen eej.

Morgen komt het vrieskastje. Kan niet wachten eigenlijk. Het ding moet ook nog in de rust denk ik, dus dan is ie woensdag pas op stoom. Nou... op het aanrecht liggen wel 15 C'ees te wachten op verwerking. Plan is om in een megapan een basissoep te maken en het brouwsel dan in porties in te vriezen. Dus de C'ees bakken in olijfolie en knoflook, groentebouillon erbij en laten afkoelen. Kan ik elke keer kiezen welke ingrediënten (soorten kaas bijv.) ik er na het ontdooien bij doe. Vond ik heul erg slim van mezelf. Ennuh de andere 10 die in de groentela liggen stop ik in potjes met inmaakkruiden. Ik zag bij Leke een leuk recept daarvoor.

Maar goed, zit ik hier alsnog te tetteren. Ik ga er vandoor. Tot morgen!

zaterdag 25 juli 2009

Meer van hetzelfde..


Weer aan de timmer vandaag en wederom met gebruikte bouwmaterialen. Mooi balkhout dit keer. Lekker sterk, goed uitgewerkt en recht timmermateriaal. Daar hoef je echt niet voor naar de bouwmarkt hoor! (je valt in herhaling Miep... ) Vaak ben ik in zo'n winkel trouwens uren bezig om de minst kromme exemplaren op te duikelen. Met een beetje pech staat zo'n bundel dan achterin. heul onhandige situaties krijg je daarvan.

Anyway, we waren bezig met een frame voor één van de aanrechtjes naast het fornuis. Ik vind dat het super wordt. Over een week of vier, vijf, als het aanrechtblad ook geplaatst is, zal ik eens wat foto's maken. Op dit oude fotootje kun je alvast zien dat we van heel ver moesten komen. De hele indeling is nu ook anders. Oja, dat kratje moest permanent voor de koelkastdeur, omdat onze kleine Tijger anders eigenhandig een inspectie ging uitvoeren. Zogenaamd voor de hygiëne, maar wij wisten wel beter eej.

Maarruhm... als je bezuinigt op het één kun je wel wat scheutiger zijn met het andere. Daarom bestelden we dit afvalbakje. Als je het keukenkastdeurtje open doet, komt het ding naar voren en haalt het dekseltje er ook vast af. Dat leek ons nou lollig. Ben heel benieuwd of het handig is in de praktijk (heb je ook zo'n ding en vind je het krengen: IK WIL HET NIET WETEN :P)

Goed. Geen schokkende zaken verder. Behalve misschien de nieuwste oefenmovie van mijn hand. 26 hele seconden Groningen, Muisman en Sam, met een knipoog naar Wim Wenders (filmregisseur). Ik krijg waarschijnlijk wel een rechtszaak aan mijn broek van Ry Cooder, maar dat zien we dan wel weer.

vrijdag 24 juli 2009

Eind in zicht.


Ik heb m'n eigen boontjes maar weer eens gedopt vandaag en ze waren errug lekker. Samen met de piepers uit de tuin gaf dat een heel erg zelfvoorzienend gevoel en dat moesten we natuurlijk even flink uiten. Dat heb je bij amateurs die niet echt hoeven te leven van alleen hetgeen de eigen grond voortbrengt. Dan slaat te pas en te onpas de 'back to basic romantiek' toe.

'Bijna allemaal uit eigen oogst Muisman', jubeljubelknorknor... 'ja, fantastisch hè Miep', glunderglundersmikkelsmak'. Ik denk niet dat mensen vroeger zo zaten te zwijmelen bij de produkten van hun noeste arbeid. (laat mij ook eens overdrijven, doe ik anders nooit, ja)

Anyway, vandaag de ondervloer gelegd. Gaan we morgen of volgende week even wat shoppen voor de definitieve afwerklaag. Leuk hoor. Na veule jaren min of meer in een bouwput gekookt te hebben, gaat het er nu echt op lijken, hetgeen mijn lijfspreuk bevestigd; 'Als het begin gemaakt is, volgt het eind vanzelf'. Ik doe alleen geen uitspraken over het tijdstip van de afronding. Gelukkig zijn Muisman en ik met hetzelfde sop overgoten, dus we kunnen elkaar nooit iets verwijten als de maanden (jaren) zich weer eens rond een project opstapelen.

Eindig ik nou met de mededeling dat de C. die ik vandaag oogstte (ik ga het woord niet meer uitspreken) wel 40 cm lang was. Ik zeg: wat een uitslover!

donderdag 23 juli 2009

Hij kan het wel, als er maar geen afleiding is..

Zo, net even terug van een boodschapje. We hebben vandaag een houten laag op de keukenvloer aangebracht van 18 mm triplex. Kostte ons niks, behalve een ritje en wat sjouwen. Hergebruikt bouwmateriaal dus. Als je de verf eraf zou halen, komt er nog prachtig hout onder vandaan, dus zonde om niet te gebruiken. Bij de bouwmarkt daarna wat dunne plaatjes gehaald om de vloer definitief klaar te kunnen maken voor, zoals het nu lijkt, linoleum.

Na het shoppen nog even op stap met Sam. Bij een klein meertje kon ie lekker wat draven en drinken. Alhoewel, drinken.. zeg maar ongegeneerd slobberen. Er kwam geen eind aan z'n dorst zo leek het wel. Het waterpeil zakte drastisch en midden op het meer liep een zeilboot vast, kun je nagaan.

Teruglopend naar de auto zag Sam z'n evenbeeld. Misty heette beestje. Nou, Sam zag ons niet meer hangen van de mist-n-ie... Kon geen kwaad, maar toch eej. Niet geslaagd voor de gehoorzaamheidstest vandaag. Das dan weer jammer.

woensdag 22 juli 2009

Veul man!

'Zie jij al wat zitten', zei ik tegen Muisman en tilde mijn kin op zodat mijn neusgaten in het zicht kwamen. 'Nope', antwoordde Muisman, 'En bij mij dan Miep, komen ze er bij mij al uit?'. Nee, ik zag niks. Gelukkig maar, want ik had er al weer zes (!) in mijn armen. Joekels van courgettes en het einde leek nog lang niet nabij.

Gelukkig vond ik al googelend zo'n 40 recepten om de groene rakkers in te gebruiken, dus er viel nog genoeg te variëren. Laatst kreeg ik trouwens flink op m'n donder van zo'n plant. 'Of ik dat nou niet stom van mezelf vond, geen oogst niet goed, lekker veel oogst wééér niet goed'. Had ie wel gelijk in ergens natuurlijk.

Ik wist het niet, maar je kunt ze ook invriezen, in plakjes bijvoorbeeld, dus dat ga ik nu maar doen. 1 minuutje blancheren, even snel afkoelen en dan hup de diepvries in. Maandag komt ons nieuwe vriezertje. Drie lades, simpel en niet duur, maar wel energielabel A+. Das netjes toch? Mooie aanvulling voor later in het seizoen en preventief natuurlijk, met het oog op onze reukorgaantjes eej. :P

dinsdag 21 juli 2009

Overal dringen


Lollige kleurtjes en vormen hebben die pepertjes toch hè. Dit is een overzichtje van de soorten die ik in de kas heb staan. sommigen lopen rood aan (van ergenis denk ik, vanwege de tomatensoap in dat glazen durpke). Anderen hebben meteen de kleur die ze zullen houden tot hun dood (in een muizenmaag bijvoorbeeld), paars, of geel. Die lange pieren worden volgens mij ook nog geel.



Dit zijn de paprika's, sommige zijn al bijna 8 cm. Ben benieuwd hoe groot ze uiteindelijk gaan worden en welke kleur ze aannemen. Het is trouwens dringen in de kas met al die planten, dus ik zachtjes aan een beetje op zoek naar een tweedehands exemplaar met wat gebroken ruitjes ofzo, voor een klein prijsje en dan ook graag een beetje in de buurt. Moet je geen haast hebben. Nou, heb ik ook niet, want laten we wel wezen..... het is nog lang geen voorjaar.

Anyway, de hoofdfilm van vandaag gaat over Sam en het feit dat ie nogal een buffel is op z'n tijd... hmmpffff... (12 seconden).

maandag 20 juli 2009

Of het echt zo ging...

Tjonge, jonge, wat een drama zeg. Allebei een blauw oog. Kwam door het allereerste überschitterende rode tomaatje. 'Ik zag um het eerst dus hij is van mij', riep Muisman en wilde snel wegrennen, 'Neeeeeeh, dat tomaatje komt uit de kas, dus hij is van mij!', gilde ik boos en dook naar z'n been. Nou, toen kreeg ik van Muisman een rechtse en daarop gaf ik hem natúúúrlijk een linkse terug... werden we in enen in ons kraag gegrepen!

'Jongens, jongens, moet dat nou zo!', mopperde Sam, zette ons allebei op een stoel en pakte daarna een groentemes. 'Hebben jullie dan echt helemaal niks geleerd van Sesamstraat. 'Uhhh..' zeiden Muisman en ik allebei een beetje dommig 'Hoe bedoel je?' 'Nou van delen enzo', antwoordde de withaar knorrig en hakte het tomaatje met een goedgemikte houw precies doormidden.

Owwww... samen delen. *slik*... was ook zo. Muisman en ik keken elkaar een beetje beschaamd aan. 'Nou, bied je excuses aan allebei en ga dan genieten van een lekker stukje home made tomaat uit het vuistje' riep Sam over zijn schouder, terwijl hij zich uit de voeten maakte, want hij haat klef gedoe eej.

Anyway, zo ging het... uhm... dat meen ik me te herinneren tenminste... Maar zeg nou zelf, is het geen schatje?

zondag 19 juli 2009

Gefeleliciteerd knul en dat je maar een oud en rimpelig hondje mag worden

Het was een bijzondere dag vandaag, want Sam z'n witte snuit zag een jaar geleden het levenslicht! Als verrassing gingen we voor de allereerste keer sinds de ongelukkige voetbalbreuk, weer wandelen op z'n favo hang-out-spot; het fietspad tussen de weilanden. Lekker los van de riem.

Vond ie heerlijk. Zeker toen er ook nog een heuse stier achter een prikkeldraadje stond. 'Dat hadden jullie nou echt niet hoeven doen', stotterde de job diep ontroerd en pinkte een traantje weg met zijn poot, 'wat een megakado!'. Hadden we het lef niet om te zeggen dat we daar niks mee van doen hadden. Op het moment dat beide mannen elkaar zagen hielden wij eerlijk gezegd van schrik de adem in, zeker toen ze bijna simultaan met vier poten, nee acht in dit geval, de lucht in sprongen. 'Zullen we spelen!' riep Sam met de voorpoten gestrekt en z'n achterste in de lucht... 'Wat een irritant mannetje', zag je de stier denken terwijl hij z'n nek vooruit stak.

Owwww, we zagen het al helemaal gebeuren... Pamplona-achtige taferelen. Nou verdienen die idiote treitergasten het zonder meer als ze wat overkomt vind ik persoonlijk, maar dit terzijde. Wij waren slechts onschuldige voorbijgangers. Moest ik Sam dus wel even in z'n kraag grijpen en meenemen. Ziet geen gevaar zo'n beessie eej.

Anyway, laatst had ik het over het grote gele monster dat het koren zomaar opvrat. Nou, daar heb ik een klein filmpje van gemaakt. duurt 20 seconden. Op de beelden kun je zien dat Sam er al weer heel aardig bij loopt. Ik was aan het oefenen met het faden van beeld en geluid, dus er wordt in die korte tijd aardig wat uhhh gefade zeg maar :P

zaterdag 18 juli 2009

Minimuis, the never ending story.

Ik zal mijn ervaringen even samenvatten: Lollig hoor. Je hebt wat opnames, dan ga je knippen en plakken en voor je het weet heb je zomaar een filmpje. En wat heb je nou geleerd mevrouw Stemband... uhm, ik bedoel mevrouw Muis. Nou, filmjes zien maken is nog wat anders dan het zelf doen. Ik heb gefilmd met tegenlicht en gemonteerd met haperingen, maar zo leer je het wel, al doende zeg maar. Dus.. hum.. maar toch! Hier is ie dan, proudly to present: Deel 1 van Minimuis, the never ending story!

Wat? Waar het over gaat?

Nou, het verhaal is simpel. Er is een baby en die steekt haar tong uit. En er is een oma die daar niet over uitgepraat raakt. Verder wordt de baby baldadig en volgens mij vind de oma dat wel lollig. Nouja, 56 seconden topamusement zal ik maar zeggen!

vrijdag 17 juli 2009

Bewerkelijke jongens

Als je een groot gezelschap te eten krijgt, zet dan geen verse kapucijners uit eigen tuin op het menu. Dat is veels te veel werk. Tja, zomaar een gratis tip van Miep de ervaringsdeskundige. Ik heb gisteren namelijk alle kapucijnerplanten uit de tuin gerooid, kaalgeplukt en daarna de erwten ook nog 'ns bevrijd uit hun jasje. Pfffffff, dat was nog een hele klus. Uiteindelijk kwam er 2117 gram vanaf. Samen met een eerder oogstje, bracht dat de stand op 2647 gram. Wel sneu voor de mannen. Ze moesten na een warm bad, linea recta de vriesla in. Gelukkig hebben ze elkaars gezelschap nog denk ik dan maar.

Ondertussen zit ik ruim over de 100 euro opbrengst uit de tuin. Dat vind ik echt hartstikke leuk en als ik denk aan de dingen die er allemaal nog aan gaan komen.... Magnifique! Voor mij kan het tuinjaar nu al niet meer stuk. Binnenkort zal ik even een foto maken van mijn echt überpoepige paPrikaatjes. Die gaan goed hoor!

Over beeld gesproken. Mijn laptop heeft verloren, alle filmpjes zijn ingeladen en nu ga ik met een simpel editorprogrammaatje 'ns ff wat knippen en plakken. Kijk, ik kan dan wel uren kijken naar Sam z'n acties of de capriolen van Minimuis, maarja dat ben ik hè, beutje (heul klein beutje maar hoor) bevooroordeeld. Dusssuhm, ik zal er eens even een klein hapklaar brokje van proberen te maken. Latur!

donderdag 16 juli 2009

Geen kunstjes

Ik zie er kek uit. Heb een Hemaleesbrilletje op met één poot. Heeft ook niet iedereen. Moet je wel wat voor doen, trouwens. Mijn manier was er vol bovenop gaan staan, maar dan heb je meteen ook wat.

Ik was gezellig bij Minimuis. Lekker gespeeld met die troel. Eigenlijk was het er te warm voor, maar Minimuis riep; 'Oma! Je bent toch geen watje..' Hoef je tegen mij maar één keer te zeggen natuurlijk, heeft ze nou al door die doerak.

Overigens, wilde ik even wat kwaliteitstijd van ons samen op de film zetten. Heb ik ook gedaan hoor, maar weet je wat nou lollig was? Waren we aan het zingen, van 'klap eens in je handjes, blij blij blij (en dan zing ik altijd op je boze bolletje allebei, maar dat klopt volgens mij niet, van dat boze bolletje, maar dit terzijde), zag Minimuis dat er een cameraatje in de buurt was.. wilde ze haar handjes niet meer op haar hoofdje leggen. Echt waar. Ze hield haar ellebogen helemaal strak, zo van, doe jij lekker zelf je kunstje.. tsssss.... niet te filmen zoiets :P

afijn, zo gauw mijn laptop z'n verzet opgeeft en fatsoenlijk filmpjes in kan laden, zal ik even wat online zetten, want bericht over Minimuis zonder beeld, dat kan natúúúúrlijk niet hè!

woensdag 15 juli 2009

Over monsters en sukkels


We hebben uitzicht op een gigantisch geel monster. Deze jongen ziet er heel wat geavanceerder uit dan het exemplaar dat andere jaren het koren van het kaf scheidde zeg maar, of de aar van de stengel, dat klopt waarschijnlijk meer.

Anyway, bijna drie jaar geleden, ik was nog niet zo lang aan het bloggen, wijdde ik er een paar regeltjes aan op m'n vorige web-log. Deze om precies te zijn. Vond het lollig om het verhaaltje even naar voren te halen. :P

Muisman heeft net mijn koektrommel gemaakt. Met kunst en vliegwerk, want de uitlaat (uitlaat? Wat was er met de uitlaat... nou die was gebroken enzo.. weet je dat niet? pfff.. moet je maar vaker komen lezen hoor!), bleek al behoorlijk gaar. Ging ie even lassen enzo en daarna nog wat aansmeren met een pastagoedje.

'Broemmmm', zei de motor redelijk beschaafd.
'Wat doe je?', vroeg Muisman lachend, terwijl hij aan kwam lopen.
'Nou ff horen hoe het klinkt enzo.', antwoordde ik en voelde nattigheid.
'De pasta moet nog even drogen Miep', zei de man (droog).
'Owwwwww', verdeurie wist ik ook eigenlijk wel.... 'en nu?'
'Tja, moet ik nog een keer smeren, geef me de tube maar even.' (nog droger).

Das dan toch leuk van Muisman hè, die wordt van zulke dingen niet warm of koud, terwijl het hem toch extra werk oplevert. Hopelijk kan ik weer een tijdje vooruit met m'n karretje. Maar om de uitgespaarde garagereparatie te vieren, heb ik lekker 50 euro in de autospaarpot gegooid.

dinsdag 14 juli 2009

Leugentje om bestwil

Het fornuis is losgekoppeld vanwege de keukenklusjes die er gaande zijn. Hartstikke gezellig joh, want nou koken we elke avond buiten (of half overdekt, wanneer het regent) op een elektrisch kookplaatje. Net of we aan het kamperen zijn eigenlijk. Beetje simpele gerechtjes, vanuit de tuinstoeltjes naar de tuin speren om (de vergeten) peterselie te plukken, bordje op schoot... Nou moet ik niet doen of dat laatste zo bijzonder is, want ik kan me niet heugen dat we officieel aan tafel gegeten hebben, Muisman en ik. In ons eigen domein en echt met z'n tweeën dan hè, het is niet zo dat we in een restaurant zeggen van; 'zet die tafel lekker in een hoekje en druk ons het bordje maar in de handen.'

Wel genieten zo. Gisteravond nog even wat bonen in een bakje gezet. Geloof dat ze Cantare heten of zoiets. Moest ik nog wel een beetje jokken. Op het pakje stond, zaaibaar tot eind juni... Hmmm en het was al bijna half juli. Zei ik tegen de boontjes; 'Zo jongens, nog net op tijd, morgen begint een nieuwe maand en dan is het eigenlijk te laat om nog buiten te spelen'. Hoorde ik toch een afkeurend gemompel in de kas... (die tomaten weer natuurlijk) Anyway, hield ik gewoon even mijn roze snoeischaartje omhoog... werd het snel stil en zo hoort het ook. Zou leuk zijn als het toch nog wat werd met die boontjes. Lekker man!

maandag 13 juli 2009

Lach me liever een breuk


Gisteren paardepoepgrond gekregen van opperpaardepoepgrondleverancier Lien. Heel fijn. Ga ik zo nog even de meloenplantjes mee verwennen. 'Kijk eens jongens wat mama voor jullie heeft meegebracht', zeg ik dan met een lief stemmetje tegen die kleine opdondertjes, 'nou staat niks een mega oogst meer in de weg'. Je moet een beetje druk opbouwen hè. Ik bedoel; niks voor niks, ook niet als je maar een klein meloenzaadje bent dat per ongeluk in muizenhanden is terecht gekomen. Dus aan de slag met die wortelstokjes!

Ik zou timmeren vandaag, maar er kwam niks van. Wel samen met Muisman een mooie glasplaat achter het fornuis geknutseld en ons halfglazen aanbouwtje leeggeruimd. Nu zijn we bezig daar een vloertje te leggen, met een groot formaat stoeptegel. Zwart zijn ze. Denk dat het wel mooi wordt, maar jongejongejonge, wat zijn die knapen zwaar. Dat is gewoon niet grappig meer.

Afijn, het gaat niet om honderd vierkante meter, dus je zou zeggen... er komt wel eens een eind aan eej(kreun) :P Tis trouwens wel een aardig stapeltje, vind je ook niet?

zondag 12 juli 2009

Vliegen houden niet van blauw

Verdeurie, is iemand dood, ontdek je dan pas dat diegene een weblog bijhield. Suf. Ontroerende man, 200% bezig met leven en in enen is de koek op. De hemel moest er van huilen. Al moet gezegd, die koepel was ook al wel een beetje van slag de afgelopen dagen. Ik wordt er bijkans herfstig van.

Desalniettemin steekt een vakantiegevoel langzamerhand de kop op. Ik doe nog een paar werkdingetjes volgende week, maar Muisman is nu al vrij en blijft dat ook de komende vier weken. Hoe koel is dat! Iets te koel als je het mij vraagt. Ik wil zomertemperaturen. Tja, Miep blijft Miepen.

Inmiddels heeft de keuken een behangetje gekregen. Mooi Frans, dik, vinylbehang met een korenbloemblauwe kleur. Vliegen vinden dat een baggertint. Ik zou zeggen: blijven jullie toch lekker weg!

Het zit er strak in trouwens. Kan niet anders. Muisman is echt de überbehanger van alle überbehangers. Serieus en zonder dollen, ongelogen en echt waar zeg maar. Ik ben op dit terrein slechts de opperopperhelper, maar je begrijpt, samen komen we een heel eind.

Nou ga ik morgen en de dagen daarna maar eens een paar aanrechtjes timmeren. Kan er eindelijk een aanrechtblad besteld worden na de bouwvak. We blijven thuis deze weken. Klooien op de vierkante meter (doen we nou ook nooit :P). Heb er zin aan.

zaterdag 11 juli 2009

Ut woei wat, mais plat

De harde wind is niet ongemerkt aan de moestuin voorbij gegaan. Vooral de mais kreeg er van langs. Dat vroeg om harde tegenmaatregelen zoals je kunt zien. langs elke rij een stut en alle maismannen afzonderlijk een touwtje om de nek. Hoop dat deze actie afdoende is, want de maisoogst zie ik niet graag door mijn neus geboord, al was het alleen al vanwege de afmeting van zo'n stengel eej.



Anyway, maar weer eens een courgettesoepje gemaakt vandaag. Ze blijven maar groeien die dingen. Als dat met de komkommers en augurken net zo gaat, kan ik mijn borst nog natmaken.

Goed. Gaan muisman en ik nu eventje een beginnetje maken met ons behangklusje! Al zou ik veel liever gaan spelen met m'n nieuwe speeltje, een basic camcordertje. Ben er héééél blij mee. Sam minder, want die ziet zichzelf al achtervolgd door de muizenpaparazzi. Ik moet nog ff oefenen en leren knippen en plakken, maar er komt vast nog wel eens wat bewegend materiaal voorbij schuiven hier.

vrijdag 10 juli 2009

Gewoon zoals het hoort, is dat nou teveel gevraagd....

Ik had het er nog met Michelle over, maar zij begreep er ook niets van. Die paar van haar waren gewoon mooi vrouwelijk rond zeg maar. Niks geen mannelijke shape, hoogstens een tuutje. Tja, wat moet je dan, als er op dat niveau al niks over bekend is...

Vroeger was de wereld lekker overzichtelijk. Zomer betekende zon en heet en in de winter vroor je neus eraf.. nouja, als je de verhalen mag geloven. Hoe dan ook, ik weet niet anders dan dat worteltjes in de tuin uitgroeien tot lange pielerts en bietjes tot compacte en min of meer ronde bolletjes. Maar zelfs die zekerheid is verleden tijd, wantuhhh....

WAT ZIJN DIT NU WEER VERDEURIE.... BIERTELS? Tis toch ongeloveloos!



update 12.55; In opruimwoede ontstoken -waarschijnlijk vanwege het slechte weer - vind ik zomaar een leeg pakje bietenzaad terug... wat staat er op: BIETJES: TYPE HALF LANGE (ben ik benieuwd hoe de lange er uitzien trouwens). Nou Miep, ga je mond maar even spoelen met je schoonmaaksopje. Heel het logje overbodig zo niet volslagen misplaats. Het is toch wederom ongeloveloos :P

donderdag 9 juli 2009

Beetje maar hoor

Zo, poeh poeh, hehe, was ik weer. Ben gewoon een beetje moe geworden van vandaag. Lag niet aan Minimuis hoor, die gedroeg zich voorbeeldig. Bleef op een gegeven moment zelfs drie uur knorren zeg. Nouja, zal ze het wel nodig gehad hebben eej. Ik vermaakte me ondertussen prima op het wereldwijde net! Overigens produceerde de kleine trol na haar schoonheidsslaapje een niet zo heul erg kleine drol. Denk je misschien, waarom moeten wij dat zo nodig weten... nou, Minimuis is erg beschaafd, die poept maar eens in de week ofzo. Had ik de hoofdprijs!

Of ik daar dan zo moe van was geworden? Welnee joh. Kwam van het geluid. Het geluid? Ja het geluid. Vanmorgen zat ik in de koektrommel, rustig wat te koektrommelen zeg maar, hoorde ik opeens een oorverdovend lawaai. Leek m'n karretje wel een opgevoerde tank. Uitlaat doormidden. Sleepte over de straat. Auto aan de kant, ff loeren, moest ik iets hebben om de stang weer omhoog te hijsen. Wat denk je.. geen touwtje te bekennen. Sam bood ook niet aan om al ondersteundend achter de auto aan te rennen.. pff.. wat een watje is het eigenlijk... afijn, moest ik verdeurie het hengsel van m'n handtas opofferen. TSSSSS

Anyway, we waren al bijna op de plaats van bestemming, maar vanavond moesten we dus weer terug naar huis. Tjongejonge, wat een herrie zeg! Werd ik dus een beetje moe van. Vandaar... Weet je er van.

woensdag 8 juli 2009

Ik dacht toch echt...

'Kruimel nu de roquefort over de saus', stond er in het recept.... Leek me een prima plan, maar dat feest ging niet door! Na het openen van de koelkastdeur stond ik helaas oog in oog met een pakje gorgonzola. Gevalletje in de warrie. Halverwege omgeswitcht van een courgettesoup, waarvoor ik die kaassoort oorspronkelijk had gekocht, naar de moussaka met een ietwat ander ingrediënt zo bleek. Een schimmeltje is een schimmeltje zullen mijn hersencellen gedacht hebben. Zucht, stelletje kaaskoppen....

Anyway, ik kan jullie nu dus wel als het ware proefondervindelijk meedelen, dat de variant met gorgonzola ook uitstekend binnen te houden is. Ooit griezelde ik trouwens van kaas met blauwgroene kleurtjes erin, maar smaak kun je echt ontwikkelen (net als alle andere zintuigen eej). Das mooi, want hoe meer smaken er op je persoonlijke palet passen, hoe meer er te genieten valt! Hmmm.. ik denk dat ik van die laatste zin maar een tegeltje laat maken.

dinsdag 7 juli 2009

Helemaal goed

'Lekker moment heb je uitgekozen om de deur uit te gaan', mopperde Sam vanmiddag terwijl hij zich zo klein mogelijk maakte en verwijtend mijn kant uit keek. Kon hem geen ongelijk geven. In luttele seconden waren we allebei doorweekt door een enorme regenbui. 'Sorry knul, ik dacht dat het wel een beetje mee zou vallen met de drupjes', antwoordde ik schuldbewust, maar dat maakte het beestje niet milder. Tenminste, ik hoorde um doorknorren over 'altijd met de kop voor beeldscherm' en 'kleine moeite buienradar kijken' ofzo.... Pfff, die honden van tegenwoordig zijn niet op hun bekje gevallen zullen we maar zeggen..

Nou, mag Sam niet blij geworden zijn, ik verwelkomde de nattigheid met open armen. Droogte alom bij de moestuinmeute. Terug op het erf kwamen de slurpgeluiden ons dan ook tegemoet. Proost jongens, dat het jullie wel moge bekomen (en mij straks ook!).

(dit berichtje schreef ik vanmiddag en post het nu na m'n werk zo'n 8 uur later.. ik zou willen zeggen; draai de kraan daar boven voor vandaag maar dicht hoor!)

maandag 6 juli 2009

Dwingelandjes.

'Weet waar je aan begint', zegt men vaak, als je van plan bent om een huisdier te nemen bijvoorbeeld, of uhhh... kinderen. 'Je zit er wel een hele tijd aan vast hoor!' Yep, yep, yep, helemaal gelijk. Ik zou er aan toe willen voegen; denk twee keer na voor je een kas neemt. Nouja, je kunt er wel één aanschaffen, das geen probleem, maar als je er wat in zet, dan begint het gesodemieter.

Jeumieneu zeg, ik heb er een dagtaak aan. Die zogenaamde lieverdjes in hun bloempotjes, ach wat ik noem ze gewoon bij hun naam... Die zinnige peperdrollen en paprikapiezels.... nouja, die gaan eigenlijk nog wel, maar de tomatentrutjes.... Man, wat stellen die troela's een eisen.

De dames mogen het beslist niet te warm krijgen, anders leggen ze zondermeer al hun aanhangsels plat. Dus daarom moet er bij felle zon een laken op het dak (Maar alleen met felle zon hoor, anders krijgen we te weinig licht *aanstellerig toontje*) Nou, en dan willen ze op tijd een spaatje blauw, niet één keer, welnee doe maar ruig, met deze temperaturen minstens twee keer op een dag. Maar niet teveel natuurlijk (krijgen we gekke blaadjes van gniffel, gniffel)en zeker niet te weinig(krijgen we ook gekke blaadjes van hi,hi) De deur van de kas moet 's morgens opengezet worden (Anders wordt het te warm, vallen we flauw) en 's avonds weer dichtgeschoven (toch wel fris zo zonder zonnetje pfff). Het raampje moet open (of dicht, ja hoor eens teveel tocht kunnen we niet hebben).

En altijd maar dreigen dus hè, met slappe stengels, flubberige bladeren,een gekke kleur, vertraagde groei van de vrucht... of ook zoiets ordinairs; laat men zich ongenegeerd bepotelen door allerlei insecten.... Ja het grut beschikt over een heel assortiment. Nou, dan kijk je wel uit hoor. Let je echt wel op de weersverwachting, speur je regelmatig in de lucht of zet je de wekker wat eerder wanneer je op stap moet, om de juiste zorg te kunnen geven.

Zucht.... Vandaag werd me trouwens te verstaan gegeven dat ik te weinig steun bood. Niet even een seintje, nee, nee, nee....één van die dames had zich gewoon met veel drama voorover laten vallen. Nam twee anderen gezellig mee. Moest er gespalkt worden en kon ik drie kleine tomaatjes ten grave dragen....

Pffff Een kas? Volgend jaar plant ik mezelf er in, met een boek een een glaasje drinken en een bak snoeptomaatjes uit de supermarkt.. lekker puh..

zondag 5 juli 2009

Tuin lief en leed


Sam sloeg Muisman met een stok tegen zijn hoofd. Dat was nou ook niet aardig van het beestje! Muisman was net bezig met één van zijn vele nuttige hobby's, het scouten van de moestuin op lelijke mannen en andere zaken, zoals hij dat zelf omschrijft. Het moet gezegd, de man heeft er oog voor, in tegenstelling tot andere muizennestbewoners. Kan het zomaar zijn dat er een tuinalarm afgegeven wordt. 'Miep, er zitten witte dingetjes onder op je maisbladen.' Verdeurie, had ik dus niet gezien hè.

Maar ik dwaal af... Het slachtoffer van de brute aanval zat op zijn hurken voor een peperplant toen Sam dus de stok waarmee hij aan het spelen was, wild van links naar rechts zwiepte (oeps, solly, zei Sam). 'Au', lachte Muisman (hij kan veel van het witte monster hebben) en wreef over z'n eigen bolletje, 'dat deed zeer!!' Wou ik wel geloven eej :P



Anyway, wegens groot succes rukte ik vandaag nog maar eens wat planten uit de grond. De tuinbonen dit keer. Kon ik lekker rustig op een schaduwplekje wat gaan oogsten en doppen. 7400 gram boon kwam er uiteindelijk van de struikjes. Super.

Nu is er ruimte voor de prei, voor boerenkool én nog wat broccoli. De plantjes 'kosten op de markt haast geen drol', zoals Meisjemuis altijd zegt, dus er kon best even wat aangeschaft worden. Mijn tuinuitgavebudget heb ik daarom opgehoogt naar 85 euro (dat is heel ruim genomen hoor). Ondetussen komt de 100 euro opbrengst al aardig in zicht! Mooi man!

Kijk, dit zijn de plantjes van de markt.

vrijdag 3 juli 2009

Kaalslag


Zo! opgeruimd staat netjes. Ik heb de peulenplanten uit de grond getrokken en lekker kaalgepukt. Kwam ik toch nog op 612 gram uit. In totaal och 3908 gram geoogst. Veul man! Dat had ik niet zo in de gaten, bijna 4 kilo. Anyway, nou als een dolle de grond weer even fatsoeneren en dan kunnen de nieuwe bewoners een sleutel krijgen.

Ik heb een preienfamilie op het oog. Gisteren aan Meisjemuis gevraagd of ze op de markt wil kijken naar miniplantjes en als het even meezit krijg ik ze vandaag al! Betekent natuurlijk wel een extra uitgave in het tuinbudget. Hmmmpffff en ik had net zo mooi de 75 eurogrens bereikt!

Even wat anders. Binnenkort moet ik nodig op jacht naar weckflessen. Had ik mooi de kans om ze gratis-en-de-voor-niets te krijgen, zeg ik met m'n stomme kop; Neu, neu, neu... geen belang bij. Had ik er niet aan gedacht dat ik straks met een weeshuis augurken zit, die in de verste verte niet naar een augurk smaken (nee toch?). Ze moeten eerst ingelegd worden zoals dat heet. Snotverjoppie wat ox!

Waar blijft het nou?

We waren er klaar voor Muisman en ik. De loodzware regenjas, inclusief beertje Paddingtonhoofddeksel en de lieslaarzen hingen paraat. Indien nodig zouden we de voorspelde hagel, regen en storm wel effetjes trotseren om maisplanten te zekeren, voorbij drijvende buurmannen te ankeren, of weet ik wat voor reddende zaken te doen... nou, drie druppen en een bescheiden rommeltje ergens ver weg. Meer werd het niet. En we hadden nog wel een tent gebouwd van stokken en zeil om de pepervelden te beschermen... tssss... Dat wordt gewoon sproeien vanavond als je het mij vraagt (stiekem wel blij hoor, want er is behoorlijk wat overlast links en rechts, zag ik in de krant).

Had ik al gemeld dat ik eergisteren en de dag daarvoor ofzo, 12 courgettes geoogst heb? Durfde ze niet langer te laten zitten, want er waren de afgelopen tijd wel erg veel slakken onderweg. Ben van een stuk of vijf momenteel een heul lekker soepje aan het maken. Samen met knoflook, parmazaanse kaas, de verse peterselie en basilicum wordt dat een smaakvol maaltje!

Oja, voor ik het vergeet. Merkwaardige zaken heb je toch. Er vliegt hier een vogel rond die altijd hetzelfde deuntje zingt. Ja,ja,ja, hoor ik jullie zeggen, vogels fluiten allemaal zo'n beetje gelijk, dûhhuh. Nou, dit is toch wel een heel aparte jongen hoor. Eerst dacht ik, wat is dat toch voor liedje en humde mee. En toen... in enen wist ik het. Die vogel zingt de eerste stukje uit 'Barbie girl', van Aqua. Die hadden met dit nummer een hitje... 'I'm a barbie girl' fluit dat beest en dat honderd keer achter elkaar! Echt wel rete-irritant hoor!!!

update: sproeien hoeft toch niet hoor! kleine staart meegekregen :P

donderdag 2 juli 2009

Miffy, is een leukerd hoor!


'Oma, wat doe jij daar', vroeg Minimuis nieuwsgierig, terwijl ze naast me op de bank lag te gymnastieken. 'Oma is ff aan het laptoppen joh', antwoordde ik en typte nog wat zinnen. 'Mag ik dat ook oma?', ging Minimuis verder, al buikdraaiend en beentrappelend. 'Nouwwwww, uhhhh....' Tjonge, nooit leuk om te zeggen natuurlijk, maar ze was er gewoon nog te klein voor. Dat moest ik dan misschien maar zonder omwegen vertellen eej, dus dat deed ik... bijna..... want ik bedacht me net op tijd dat ze best even naar het schermpje kon kijken!


Dus ik zei; 'Je mag wel even joetjoepen als je dat leuk vindt'. 'joetjoepen?', kraaide de kleine trol opgetogen, nou, dat wilde ze wel. 'Wat moet het worden?' informeerde ik, maar dat had ik net zo goed niet hoeven doen, want natuurlijk wees Minimuis op haar Nijntje knisperboekje. Afijn, toen zochten we bij joetjoep op het witte konijn en kwamen zelfs al doorklikkend zomaar in Japan uit, bij een oosterse Dick Bruna spruit (zonder ogen als streepjes) met de naam Miffy.

Nou... Minimuis vond het geweldig. Ze lag heel ingespannen te kijken, maar volgens mij zeker zo gefascineerd te luisteren naar de mysterieuze klanken die uit het luidsprekertje kwamen. Nouja, als ze later Japans wil studeren, weten we hoe het komt :P