waar is de mol... uhh muis

Muis = van huis! Heb je wel eens. Zie jullie volgende week!

De paden op en de lanen in...

De logeerkatten Okki en Taptoe willen graag naar buiten. Beetje spelen, beetje grasjes eten, wat rondrennen, je kent het wel. Lastig is alleen dat ze geen idee hebben wat het fenomeen auto inhoudt, aangezien ze nagenoeg hun hele leven binnenshuis hebben doorgebracht. Dus dat wordt nog spannend in de toekomst!

Afgelopen zondag was het zover. Mochten ze even los. Met de nadruk op even, want het was of de duivel ermee speelde... in plaats van een rustige verkenning, zochten beide dames vrijwel onmiddelijk de grenzen van het terrein op. Kon ondergetekende als een dolle van links naar rechts over het erf rennen om al te drieste intiatieven in de kiem te smoren..... Kwas nog op mijn sokken ook, tis toch te droef voor woorden...

Waar Muisman dan uithing? Die stond met het filmapparaatje te zwaaien om de eerste 'Into the wild' stappen vast te leggen. DIE film gezien trouwens? Into the wild? Mooi hoor. Anyway. Zal het wilde dieren filmpje strakjes (of morgen) even posten. Muisman wilde nog wat aanpassen begreep ik dus daar wachten we dan maar ff op eej!
Update:
Blogger kan niks met het bestandje, daarom maar even naar de site van Muisman als je okki en taptoe wilt zien.

(jemigdepemig heb ik weer 2 dt-foutjes uit andere postststs gevist... krijg er een punthoofd van)

Geen award, maar leuk is het wel

Lavender deed een paar dagen geleden een heel lief gebaar mijn kant uit. Ze nomineerde m'n log voor een award, vanwege de pepers van Muisman en het humorgehalte van de blogjes zal ik maar zeggen. Dat vond ik natuurlijk enorm leuk, maar ook wel een ietsjepietsje lastig, want aan de nominatie zaten twee stokje vast.... ennuhhhhh..... die neem ik nooit aan.

Owwwww Miep, wat star, nooit? Echt nooit???? Nope, echt nooit. Als ik het nu wel zou doen omdat de award eraan vast zit, dan heb ik het gevoel dat ik de volgende keer niet kan weigeren, omdat ik bijvoorbeeld de persoon die um doorgeeft zo aardig vind of om hem of haar niet voor het hoofd te stoten, ik zeg maar wat. Tja en geen stokjes, dan ook geen beloning! Nou hoop ik maar dat je me niet al te stom vindt Lavender!

Hum,

Zucht,

Lastig.......

Had ik snipverpippie bijna een award te pakken!

De zonnebril moest er bij op...

Ik had allemaal nog allemaal supermooie, feestelijke glimstofjes liggen, dus ik zag het helemaal goedkomen met de jurkjes van de dames engel. Nou, dat viel dus tegen, want op de één of andere manier trokken al die goud, zilver en veelkleurige lapjes veuls te veul aandacht naar zich toe en niet op een goeie manier. Komt denk ik van de natuurlijke materialen die ik tot nu toe gebruikt heb. Hout, schapenwol, ongebleekt linnen. Dat effect viel helemaal weg of het contrast was te groot, zoiets.

Afijn, toen begon de zoektocht naar alternatieven, waarbij ik op het laatst zelfs paktouw zat te breien (echt waar, ongelogen, erewoord van een padvinder). En net toen ik dacht.... dat wordt um niet meer vandaag, laat maar zitten en krijg de pip, vond ik toch nog een elegant glanzend, maar niet te schreeuwerig stofje.

Dussuh... als je me zoekt, ik zit achter de naaimasjien, jurkjes te fabriceren.

LATUR!

Update: heb ik 12 jurkjes voorbereid en er 1 in elkaar gezet.... vinnik ut nie mooi nie... hmmm...

Onderdelen verzamelen

'Al die kant en klare pakken, het is toch bij de wilde konijnen af', dacht ik en koos voor een eenvoudig kartonnetje Van Houten cacaopoeder. Ik kan toch papverpiepertjes nog wel zelf een kop chocolademelk maken zonder gebruik te maken van dat prefabspul? Idd, dat kon ik. Lekker met echte melk. Dus. Applaus voor mezelf. Back to basic hier. Inmiddels ook al een klein busje Buisman in de kast. Jawel, vooropig blijf ik lekker met de hand koffie zetten (ja,ja,ja, nou zal ik er over ophouden).

Zit hier op de bank engeltjes te monteren. Heb er nu vier af. Dat wil zeggen, die zitten in elkaar, want ze moeten nog iets aan de voetjes, een jurkje aan en niet te vergeten fladdervleugels aan de achterkant. De handjes en voetjes zijn ook van hout. Heel simpel een beetje rond geschuurd. Bovenin het hout zit een klein gaatje en daar kan ik dan een draadje doorheen halen om ze vast te zetten aan de onderjurk.

De dames zijn zelf wel tevreden geloof ik, al hoorde ik ze nu weer ruzie maken wie welk stofje als jurk mocht... Heb ik even met de vuist op tafel geslagen en dreigende taal geuit. 'Als jullie niet ophouden blijf je maar fijn in je onderjurk lopen ja!', Nou, daar zijn ze aardig rustig van geworden... voor zolang het duurt eej.....

Ze hoort erbij, zegt Sam

Zo, drukke dag achter de rug. Op stap met Minimuis naar haar overgrootmoeder en overgrootvader... Tjonge, dat klinkt ook errug ouderwets eej! Nou, het zijn anders nog krasse knarren hoor! (Mag ik wel zeggen hè mam). Minimuis keek heel eventjes de kat uit de boom, dat heb je met die negen maands kindjes, worden een beetje eenkennig enzo.. maar daarna was het feest.

Sam heeft trouwens Minimuis bij de roedel ingelijfd. Toen ik hem even mee wilde nemen voor een korte sanitaire stop op zo'n 50 meter van de auto waarin ze zat, kon ie niet tot actie komen en bleef maar achterom kijken waar de kleine trol nou bleef. Tjongejonge, moest ik haar eerst uit de auto halen en toen werd het pas wat... eigenlijk best lollig zoiets.

Anyway, de dag is bijna om. De papa van Minimuis heeft een maaltje meegegeten en daarna z'n kostbare schat ingeladen dussuhhhh.... nou heerst hier rust in de tent. Relatieve rust, want op tafel liggen 12 engeltjes te jammeren dat het zonder handen en voeten slecht functioneren is. Pfff, als ik engel was zou ik me meer om mijn vleugels bekommeren, maar goed, wie ben ik. Zal morgen eens kijken of we het leed wat kunnen verlichten.

Ga ik nu even lekker zitten. Tot morgen!

Mond spoelen, tanden poetsen...

We keken even een stukje kindertv, Minimuis en ik. Zegt zo'n heel lief rozetekenfilmvarkentje ineens tegen een nogal niet lekker ruikende reus (was het geloof ik) 'Wat ben jij een vieze stinkende boerenkinkel(of pummel, zoiets).

Nouwwwwwzeggggg... 'Wat vind jij nou van die taalverruwing oma', vroeg Minimuis enigzins ontdaan. Tja, ik wilde natuurlijk geen oude muts lijken, maar ik dacht, tjonge, het wordt kinderen op deze manier ook wel met de paplepel ingegoten....

'Oma vindt het suf!', zei ik dan ook. 'suf', herhaalde Minimuis en ze proefde het woord letter voor letter 's-u-f... goed gezegd oma!' Nou en toen gingen we tevreden over zoveel eensgezindheid verder kijken.

Hum.

En dan nu even een filmpje van Minimuis, want ze is zo lief als ze haar tanden poetst!

Het viel mee.

Muisman verbrak het record laptop opzij zetten en richting keuken sprinten met driehonderdste van een seconde. Knap, want het oude record stond al op scherp. Hij kwam tot z'n actie omdat ik al ach en weeënd en als een kip zonder kop van links en rechts door de keuken tolde. Tja, ik had de thermoskan vergeten en de pasgezette koffie straalde enthousiast uit het hangende koffiefilter van ut apparaat. Normaal moet dat weglopen niet kunnen zonder pot, maar nu kon het dus wel. Hellup, dacht ik en zocht paniekerig naar een schoon bakje om het brouwsel op te vangen. Dat bleek lastig, vandaar.

'Kannonnen Miep, ik dacht dat er brand was ofzo', zei Muisman geschrokken en zag er de lol even niet van in. Kon het me levendig voorstellen. In een fractie van een seconde kan er een boel narigheid voor je geestesoog afspelen. Gelukkig had de man desalniettemin in no-time de missende thermoskan in het vizier. Eind goed, al goed zogezegd.

'Ga jij maar lekker op de bank zitten Muisman', zei ik en knuffelde m'n redder in nood, 'Ga ik een bakkie voor je regelen, dat heb je wel verdiend!' (ja toch, niet dan!)

The pepperendingstory

Muisman is in een nieuwe fase aanbeland. Geen midlife ofzo hoor, welnee! Ik heb het natúúúúrlijk over z'n pepertjes, kun je wel snappen als je hier al langer meeleest. Langzaam maar zeker wordt de oogst binnengehaald en vult de diepvries zich met een deel van de hete jongens die het hoofd koel moeten houden, willen ze het een tijdje gaan uitzingen. Daarnaast mag een aantal knapen drogen in het kachelbakje.

Ja,ja,ja Miep, wat is nou eigenlijk het nieuws?

tuttuttuttut... gun me even een introotje ja! De nieuwe fase is dat een enkele planten uitgegraven gaan worden en die mogen dan overwinteren. En daar weer een aantal van worden geknipseld om uit te gaan groeien tot bonzaizzzzzzz. Je weet wel van die kabouterboompjes. Das toch lollig.

Ondertussen maak Muisman druk peperfotootjes. Z'n laatste vind ik ook mooi geworden. Overigens zijn deze pepermannen gemiddeld zeker 6 a 7 cm groot.. ut lieken snotverpiepertjes wel paprika's ja!

Groot aangepakt

Ik had vandaag een snipperdag. Hmmmm, ik zeg het geloof ik niet helemaal goed. Ik had een versnipperde dag, een dag in brokken.. juist een brokkendag. Niet dat ik ze maakte trouwens, het was meer in de zin van dat je de hele tijd dingetjes doet, zonder het gevoel te krijgen dat je ook maar iets gedaan hebt. Ken je vast wel.

Overigens wel boodschappen in huis gehaald. Een heleboel, in het kader van 'laten we weer eens proberen een voorraadje aan te leggen'. Voor een gevulde kast is veel te zeggen. Je kunt makkelijker improviseren, je hoeft niet voor elke scheet naar de winkel wat altijd meer kost enz. enz. Maar dat neemt niet weg dat ik altijd vol overgave en met een aanloop in mijn eigen valkuil spring. Boodschappen doen is zóóóóó ongrappig, dus eet ik door tot alle kasten galmen en de koelkast klinkt als een echoput. MAG IK NIET MEER DOEN! (Staat bij deze genoteerd: 18.41, maandag de 16e november in het jaar 2009, getuigen; alle langsstruinende bloglopers).

Maar nu puilen de kasten uit. 'Verwacht je zware sneeuwval Miep?', grapte Muisman. Hubbubbubtssss... Tis voor de goede zaak knul en ik heb zeer prijsbewust en gericht op noodzakelijkheid ingekocht. Ook dat nog!

Trouwens, even wat anders; ik zet nog steeds koffie met 'de hand'. Vroeger gooide men Buisman bij de handgezette koffie... moet ik dat nu ook gaan doen? Tjonge, ingewikkeld is het leven toch hè. :P

(toevoeging: hier lees je alles over buisman. jammer dat er geen plaatje bij zit)

Ander tellertje

Nog even over dat andere tellertje, dat op eigen kracht doorsnort als een goedlopend naaimachientje. Vandaag werd het 300ste Kivaatje afgesloten! Een mijlpaal, al zeg ik het zelf. Samuel, kleermaker van beroep, wilde graag wat geld lenen om zijn kledingmaakbedrijfje (nog) meer succesvol te maken. Een goed initatief! Veel van m'n kivaatjes gaan over naaimachientjes. Spreekt aan kennelijk. Als ik dan kijk naar de ouderwetse gevallen die gebruikt worden dan denk ik wel eens wat... Dat wat, kun je wel raden natuurlijk...

Anyway, mijn eigen luxe lapjesvastzetter leverde vandaag 12 katoenen onderjurkjes af. Maar Miep! Jij leek me nou niet echt het onderjurktype. Inderdaad loglopers, dat klopt, ze waren dan ook voor de kerstengeltjes. op de foto zie je de helften die nog aan elkaar gezet gaan worden. Ik heb ze net gestreken. Het engeltje heeft de papieren mal voor zich, dan kun je het formaat een beetje zien. De volgende stap is het maken van de handjes en de voetjes. De onderjurk fungeert een beetje als lijfje. Nou en dan moeten we maar eens kijken of we wat feestschortjes kunnen fabriceren....

Teller

Net terug van weggeweest. M'n totootje deed weer trouw z'n plicht. Ik heb het rode gevaar(te) nu 78 dagen en er inmiddels 7975 kilometers mee gereden. Muisman heeft een mooi excelbestandje voor me gemaakt. Elke keer als ik getankt heb kan ik dan aan de hand van het aantal gereden kilometers en hoeveelheid dieselliters, uitrekenen hoe zuinig (of onzuinig) ik gereden heb. Het enige wat ik hoef te doen is de tankbonnetjes bewaren en er even de dagtellerstand op noteren.

Lollig hè. Mijn meest zuinige verbruik is 1 op 18,06 (groen), maar omdat ik vaak het gaspedaal wat intrap als ik de stal ruik, komt de score helaas vaker in de buurt van de 1 op 16,17 het onzuinigheidsrecord (rood).

Gisteren kreeg m'n karretje weer een maaltje en vandaag heb ik lekker rustig gereden. Nou maar hopen dat het de cijfers positief beinvloedt! Over cijfers gesproken.. misschien moet Muisman z'n programma maar op de markt brengen, des te eerder heb ik mijn totootje terugverdiend (*krabt op hoofd en vraagt zich af wat er in deze zin niet klopt.. :P)

Slaapverwekkend?

De rust is weergekeerd in huize muis. Relatief gesproken dan, want alle inwonende dieren (met het blote oog waarneembaar bedoel ik dan) zitten elkaar te klieren. Hé dat rijmt. je kunt merken dat sinterklaas naderbij komt. Maar wat ik er mee zeggen wil, Minimuis is weer lekker bij papa en mama thuis.

We hebben de afgelopen nacht prima geslapen. Om een uur of vier bestelde Minimuis nog een flesje melk en daarna zocht ze haar bed weer op, om pas om half acht weer een kik te geven. Toen had ze het geloof ik een beetje koud, maar daar was wel een remedie voor. Lekker tussen opa en oma in.

Eerst lag ze wat te spartelen, maar daarna trok haar blik steeds meer richting Opa Muis, die nog helemaal van de wereld was. Ingespannen volgde ze zijn ademhaling en wierp een enkele keer een veelbetekendende blik op mij. 'Die kan er wel wat van hè oma', scheen ze er mee te willen te zeggen. Dat had ze goed gezien.

Maar niet veel later, overmant door de warmte en de hypnotiserende werking van de slaperd naast haar, vertrok Minimuis zelf weer naar dromenland. Hmmmm, kon ik nog lekker even een uurtje met m'n ogen dicht een beetje op de ronkers passen en lekker luisteren naar al die rust om me heen... Dawas genieten hoor!

Logeren

Nou, hartstikke leuk hoor een Minimuis in huis! Kan ook niet anders, want zo'n vrolijke uhh Fransina, kom je maar zelden tegen! En ze heeft het lang uitgehouden in de box. Knap, want thuis kan ze lekker rondkruipen op een groot kleed.

Sam stak zo nu en dan z'n neus even door de spijlen. Hij vond het allemaal wel een beetje apart wat daarbinnen gaande was. Kon ik hem geen ongelijk in geven. De geluiden die Minimuis momenteel uitstoot zijn enigzins verontrustend te noemen. Ze gromt als een gremietige walrus. Ik hoop dat dit stemexperiment van tijdelijke aard blijkt.

'Het kan toch niet zo zijn dat we nu niet gaan wandelen hè', mopperde de geplaagde viervoeter in de loop van de middag. De gekkerd. Tuurlijk wel. Kon Minimuis mooi eens even een kijkje nemen op het Groninger land. Nou, volgens mij beviel het wel.

Afijn, nu ligt ze in haar bedje te knorren (voorlopig in elk geval) als een beer in winterslaap. Ze was zo moe dat ze zonder één kik te geven in slaap is geknald. Heerlijk gezicht die slaaphouding vol overgave. Op de rug, hoofdje opzij, armpjes naar boven. Het moment voor de knal was ook de moeite waard. Tja, wie wordt er nou niet blij van zo'n lollig hoofd.

Afijn, nu ga ik er vandoor, want ik moet nog minstens 30 keer kijken of alles wel goed is met onze trol... ja hoor eens, tis de allereerste logeerpartij hoor!

Wees waakzaam denkt ie

We hebben hier een aanrechtwacht, al meet ie met twee maten. Wat dat is een aanrechtwacht? Een soort burgerwacht, maar dan in huis. Als één van de logeerkatten op het keukenblad of het fornuis springt, schiet Sam overeind en sprint richting de keuken. De recidivist in kwestie (ze houden het eindeloos vol) gaat er dan geschrokken vandoor en zo niet... dan zet Sam het op een mekkeren. Wel makkelijk zo'n politiehond. Jammer alleen dat ie niet consequent is. Als Wolf met zijn grote poten dezelfde grap uithaalt, weet het witte monster hoegenaamd van niets. Tsssss... corruptie binnen het politieapparaat tiert niet alleen in Rusland welig.

Goed geslaagd

Ben alweer uitgejaagd op het net hoor en inmiddels de trotse bezitter van een mooie beukenhouten kinderstoel en een oerhollandse rechttoe rechtaan box. Lekker tweedehands en voor een prima prijs. Hoewel de meeste babietjes in rap tempo vrijheid krijgen naarmate ze meer mobiel worden, had voor mij het vinden van een box prioriteit. Komt door Sam.

Zo'n omheinde speelplek betekent namelijk een veilige haven voor Minimuis. Is ze onbereikbaar voor de stamppoten van het witte monster, die in zijn jeugdig enthousiasme soms meer schade aanricht dan je lief is. Kunnen we niet hebben eej! Maarruhhhm, er moet nog wel even een boxkleedje komen. Goed dat de naaimachien al op tafel staat!

Op jacht

Zeeland heeft wel wat vind ik, maar dat is natuurlijk geen schokkende uitspraak voor iemand die zelf ook op het nogal platte land woont. Het was trouwens een zonovergoten (zon)dag, nog lang buiten gezeten! Zomer in november, I like it.

Donderdag blijft Minimuis voor het eerst slapen in het muizennest... s-p-p-p-p-pannend hoor. Maar de zaak moet nog wel even op orde gemaakt worden eej. Dus nu ben ik op jacht op het net naar een goedkope box en kinderstoel. Tis fijn om wat basisdingen te hebben en niet met allerlei handel te hoeven slepen. Een logeerbedje is er wel, dus das mooi!

Anyway, ga ik nou maar even de laatste vier engelkopkes van een pruik voorzien, die klagen steen en been van jaloersigheid op hun zusters. Zal het gekerm maar niet negeren, want als vrouwen kijven, vliegen de haren al gauw in het rond en wie is er dan weer terug bij af? Ik dus :P

Doet ie anders nooit!

'Zoek de baas', riep ik tegen Sam, want ik heb um geleerd dat Muisman de baas is. Nouja, zo heet ie voor Sam, ik ben de echte baas natuurlijk... maar weet het beestje veel wat dat woord betekent. Ik vind het gewoon leuk om te zeggen op de momenten dat Muisman thuiskomt bijvoorbeeld. 'De baas komt zo!' Spitst wittermans de oren en wacht tot ie de auto hoort. Lollig. Anyway, ik riep dus voor de leuk 'zoek de baas', en toen kwam er een kreet uit de slaapkamer, want Muisman lag nog in bed. Stond er in enen een heel groot beest bovenop hem. Goedemorgen!

Even wat anders. Ik ben alle engeltjes van een vette pruik aan het voorzien. Nu gonst het in kerstengelland van verontwaardiging. 'Ongehoord!, daar hadden wij vroeger niet mee thuis hoeven komen'. Ja hoor eens, ouwe zeurdoosjes, tijden veranderen. Ik heb ze vast een smoeltje gegeven met potlood voor het idee. De haren zijn van schapenwol. Heel verantwoord allemaal hoor. Maaruhm, nog 8 te gaan! Kan ik daarna aan jurkjes gaan denken. Wordt vervolgd dus, maar niet morgen, want dan ben ik langdurig op stap!



Tot maandag!

Zagen zagen wiedewiedewagen.....

'Nee', dacht ik, 'het gaat niet zoals ik wil' en klom de zolder op om de figuurzaag op te zoeken. Ik wilde toch eens even kijken of er met hout wat te doen viel. Kerstengeltjes van stof had ik al eens gemaakt en op de één of andere manier vond ik niet echt een inspirerende nieuwe vorm.

Maar een gefiguurzaagd kopke met een stoffen jurkje, dat leek me eigenlijk wel wat. Dus zo geschiedde. Inmiddels heb ik een stuk of 12 engelenhoofden met schouderpartij uitgezaagd. Dat is om te experimenteren voorlopig meer dan genoeg. Alle hoofdjes hebben gaatjes gekregen. Daar komt het haar straks doorheen. Afijn, een foto laat nog wel even op zich wachten, want zo snel ga ik dus niet, maar een oud gezegde luidt: als ge maar leut hebt! En dat is zeker het geval.

Snorren gaan we!

Straks ga ik eens even lekker slepen. Breng ik alles naar de grote tafel beneden en dan maak er een lekkere puinzooi van. Draadjes, lapjes, bandjes en natúúúrlijk de naaimasjien. Ga ik kerstengeltjes maken. Weet nog niet hoe, maar dat is ook het leuke ervan. Gewoon beginnen en dan maar kijken waar het schip strandt of waar de engel vliegt, das beter.

Zeg je wel dat een engel vliegt? Klinkt zo aards eigenlijk. Engelen dalen neer of ze verschijnen, maar daarvoor moeten ze wel eerst door de lucht bewegen zou je zeggen. Pffew, lastige materie, want hoe noem je dat dan.

Anyway, knutselen is even wat anders dan nadenken over werkdingetjes. Heb ik zin an. Zondag namelijk weer op stap. Heen en weer naar Zierikzeeland.... nou, dat is vanuit het Muizennest best wel ver hoor!

Laser

Wat een stormy weathertje zeg! Ik ben heel blij met m'n otootje, maar windgevoelig is zo'n hoog bakje wel. Afijn, ik trotseerde de elementen en zo reed ik een half uurtje geleden het vertrouwde muizenerf weer op.

Vandaag stond een bezoek aan een laserpoli in het wonderschone Brabant op het programma! Indrukwekkend om te zien wat voor resultaten er bereikt kunnen worden met een laserbehandeling bij bijvoorbeeld een wijnvlek. De therapie is pittig. Elke laserpulse voelt als een elastiekje dat afgeschoten wordt op de huid en dat dus heel veel keer achter elkaar! Gelukkig vindt er tegenwoordig koeling (en dus pijnstilling) plaats met stikstof, maar dat is nog helemaal niet zo lang zo hoor!

Anyway, ik weet niet of het toeval is, maar die Brabantse mensen weten wel van gastvrijheid. Leuk (en lekker)!

Net kadootjes vind ik

Ga ik gewoon even verder waar ik gebleven was. Owwnee, schiet me nog wat anders te binnen. Er stond een heel goed bij stem zijnde meneer met een gitaar te zingen voor de supermarkt. Schonk me een hele brede glimlach terwijl ik naar binnen liep, maar op een manier alsof ie zelf een beetje verlegen werd... Werd ik op slag ook verlegen van, zodat ik na het boodschappen doen niet meer een muntje in het doosje durfde te doen. Dus tip voor de straatzangers; zie je een muis, dan geen contact maken, gaat ten koste van de winst. (tot zover hoe suf kun je zijn).

Afijn, oog op de toekomst, vroeg hoe Muisman de pepertjes aan de kachel had gehangen. Nou, niet door een ingenieus systeem, maar door gebruik te maken van het ventilatiegat en een klein uitsteekselgevalletje aan de voorkant. Beide onderdelen houden het bakje in evenwicht! En dat drogen gaat dan als een trein. Intussen zijn er al een paar van die ontwaterde jongens in de olie beland (links). Het rechterflesje bevat ongedroogde pepertjes. Heeft Muisman toch super gedaan vind ik! Leuke kadootjes!

oja, vergeet ik het vriezerverhaal, nou.. er is idd geen aan en uitknop ennuh de stekker... daar kunnen we waarschijnlijk niet meer bij komen.... foutje bedankt! (nou, zetten we toch even een stroomgroep op nul!)

Navelstaar

De houtkachel is multifunctioneel. Muisman heeft er een bakje aangehangen en droogt daar zijn pepers in. Dat gaat heel erg goed en het is energiezuiniger dan ze in de oven gedurende lange tijd op lage temperatuur te dwingen hun water te lossen. Ook het keteltje met koffiewater staat op het kacheltje en als je een tijdje geduld hebt, gaat ie zomaar ...... (ik ga het niet meer noemen). Das toch geinig zoiets en makkelijk verdiend.

Anyway, nu zul je wel zeggen, heb je haar weer met haar (koffie)geleuter, maarja mijn wereldje is op een bepaalde manier een beetje mono en klein momenteel. Dokter wat heb ik eigenlijk? Navelstaar Miep, maar het is tijdelijk en ongevaarlijk! Ben veel aan aan het werk en niet met andere dingen bezig. Tja, dan ga je inderdaad een beetje neuzelen op microniveau. Hoor maar:

Had ik al verteld dat ik de allerallerlaatste overheerlijke paprikaatjes uit eigen tuin in een maal heb verwerkt? En nog twee minicourgettes ook. Behoorlijk wennen dat er nu niets meer te strietsen valt uit eigen toko. En de diepvries wordt ook al leger.... Wel mooie kans om um even te ontdooien. Trouwens je kunt het geloven of niet: ik weet niet waar de uitknop van de koel/diepvriescombinatie zit ennuh...

Wat!! Of ik verder niks zinnigs te melden heb?

Zei ik toch al... Tsssss.... wou m'n uitspraak alleen even onderbouwen!