Logeren

Nou, hartstikke leuk hoor een Minimuis in huis! Kan ook niet anders, want zo'n vrolijke uhh Fransina, kom je maar zelden tegen! En ze heeft het lang uitgehouden in de box. Knap, want thuis kan ze lekker rondkruipen op een groot kleed.

Sam stak zo nu en dan z'n neus even door de spijlen. Hij vond het allemaal wel een beetje apart wat daarbinnen gaande was. Kon ik hem geen ongelijk in geven. De geluiden die Minimuis momenteel uitstoot zijn enigzins verontrustend te noemen. Ze gromt als een gremietige walrus. Ik hoop dat dit stemexperiment van tijdelijke aard blijkt.

'Het kan toch niet zo zijn dat we nu niet gaan wandelen hè', mopperde de geplaagde viervoeter in de loop van de middag. De gekkerd. Tuurlijk wel. Kon Minimuis mooi eens even een kijkje nemen op het Groninger land. Nou, volgens mij beviel het wel.

Afijn, nu ligt ze in haar bedje te knorren (voorlopig in elk geval) als een beer in winterslaap. Ze was zo moe dat ze zonder één kik te geven in slaap is geknald. Heerlijk gezicht die slaaphouding vol overgave. Op de rug, hoofdje opzij, armpjes naar boven. Het moment voor de knal was ook de moeite waard. Tja, wie wordt er nou niet blij van zo'n lollig hoofd.

Afijn, nu ga ik er vandoor, want ik moet nog minstens 30 keer kijken of alles wel goed is met onze trol... ja hoor eens, tis de allereerste logeerpartij hoor!