Zat net tussen de Zweden. Nou dan weet je het wel. Allemaal namen waar je niets uit op kunt maken. Moest ik steeds aan Muisman vragen of ie even wou lezen wat er op het kaartje stond. Binnenkort ben ik net zo bijziend als die enorm vervelende mol uit de moestuin. Ik maak alleen grotere zandhopen denk ik.
Nouja, daar is nu plaats genoeg voor. De tuin wordt al wat leger namelijk. Ik denk dat de sperciebonen nog één ietepetieterig maaltje opleveren en dan is het wel gebeurd. Kunnen die mannen ook richting composthoop. Staan er alleen nog boterboontjes (op bonengebied dan hè. Er staat nog mais, prei, boerenkool, kruiden, tomaat, paprika, aardbei, komkommer, augurk..). Gelukkig komt er wel een nieuwe lichting aan. De late bonensoort (Cantare) die ik niet zo lang geleden nét op tijd de grond in heb gestopt, ontwikkelen zich tot gezonde planten waar nog wel wat van te plukken valt binnenkort.
De dames tomaat uit de kas zijn trouwens door hun vruchten heen. Kon ik ze eindelijk in hun kraag vatten en de deur uit zetten. Volgende keer gaan de voetjes in de grond. Geloof dat dat toch beter is dan in een pot. Hoeven ze wat minder aandacht ook vermoed ik. In één plant hingen nog twee prachtige tomaten, dus de troel mocht binnen blijven. Liet ik de pot toch uit m'n handen vallen. Tssss, één slachtoffer overleden. Owwwwww, als knorrigheid een positieve kracht was, kon ik nu in m'n uppie een berg verzetten. Echt waar.
Anyway, niks leukers dan mezelf opvrolijken met een troostaankoop. Laat ik nou net vandaag 392 dollar teruggestort hebben gekregen van de KIVAleners... Ga ik nu op m'n dooie gemak lekker 15 kivaatjes aanschaffen. Latur!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten