Plons

‘Doe het zelf maar, zei de hakselaar na een half uurtje hakselen. Serieus? Zoveel takken en dan zelf kleine stukjes knippen ofzo? dacht het niet. Klusje voor Muisman, die zal het apparaat wel eens ff mores leren.

Dan maar de schuur opruimen, want langs de muur die verder opgemetseld gaat worden stond nog allemaal rotzooi geparkeerd. Kun je niks beginnen eej. Morgen en overmorgen wordt het nada, maar maandag ga ik aan de slag met de gasbetonblokjes. Ze staan inmiddels mooi in het gelid op de oprit.

‘Plons!’, klonk het. Dat geluid hoorde bij Sam z’n les van de dag. Kort daarvoor balanceerde het witte monster nog op de vijverrand in een poging water naar binnen te slobberen. ‘Dat moet makkelijker kunnen’, zag je hem denken en hij deed een paar stappen vooruit, maar de bodem was verder weg dan verwacht. Maaiend met zijn poten werkte hij zich naar de overkant. Ik stond er handenwringend bij en keek er naar. Nee, niet omdat ik bang was voor Sams hachje hoor. Echt niet! Het beest zou zich wel redden. Nee joh, ik dacht meer aan de vijverfolie…..

Maar goed, we hadden het over de les van de dag..
En Sam wat heb je nou geleerd? Wat? Dat een vijver na bekomen te zijn van de eerste schrik toch wel leuk is?

Zucht...