Hoe gaat het met de schaduwtuin?

Dagelijks ontvang ik vele mailtjes met de vraag 'Miep! Hoe gaat het toch met de schaduwtuin! 'Neh geintje...... maar ik vind het zelf leuk om weer eens even te berichten. Duzzz... bij deze.

Het achterste deel begint er aardig op te lijken. Rond het pleintje loopt een cirkel van grond en daar omheen weer een looppad. Een stuk van het pad wordt begrensd door een laag afscheidinkje van dakpannen en stoeptegels. Aan de achterkant van de tuin, deels tegen de takkenhaag aan, staat nu een muurtje van reststenen.

Een kleine partij onduidelijke brokstukjes heb ik op een kleine hoop gegooid en bedekt met grond. Nou kunnen kleine dieren eerst onder de takken kruipen, daarna doorlopen naar de stenen en als ze er helemaal voor willen gaan, linea recta de bodem in. Denk dat een muisje dat wel kan waarderen. De ruimte tussen het paadje en de tuingrens wordt opgevuld met grond en daar komen straks, net als rond het pleintje, allemaal plantjes.

Vooraan op de foto zie je de slootkant. Die ben ik nu aan het afgraven. De grond gebruik ik om de bloembedden zo veel mogelijk op te vullen, zodat er straks nog iets terug te vinden is van de tien kuub aarde die we gaan bijkopen. Nu is er nog erg veel steen te zien, maar straks als alles op hoogte is gebracht en er planten staan, zal het puin veel minder aandacht vragen.








Nouwwww.... weet je er van! Oja, even voor het contrast: zoiets was het, puin met groeisels :P