Blijmakend

Gekmakend gelukkig kan ik soms worden, op het ongelukkige af eigenlijk. Dan vind ik iets zo mooi, dat ik hoop dat het nooit voorbij gaat. Maar dat kan niet eej, want über-geluksmomenten, die zijn er altijd maar voor even. En dat realiseer ik me dan. Verdeurie, das balen! Anyway, zit er niks anders op dan mezelf een schop te geven. NU gewoon even genieten Miep, en schrap de rest. Trouwens, de hersentjes van mensen zijn niet geschikt voor langdurige pieken en dalen en dat is ook niet voor niks. Zelfbehoud als je het mij vraagt :P

Nou muis, wat weer een betoog. Tja, ik stond in m'n hofje en liet de bloempjes staan, maar plukt wel heel veel peultjes af. En ook nog wat tuinbonen trouwens. Ik heb nu in totaal 1788 gram peultjes en 280 gram blote tuinboontjes geoogst. Wat een rijkdom! Zoveel opbrengst uit een paar lullige zaadjes (excusez le mot). Nou, van dat gegeven en van de algehele aanblik van de tuin werd ik dus een beetje uhhh... euforisch.



Even een fotootje. Groeit als een dolle hier. De peultjes zijn nog lang niet op, er is voor een weeshuis kapucijners op komst en de mais staat stoer overeind. De tuinbonenplant steekt z'n groene lummels fier omhoog, de boontjes bloeien, de bloemetjes stralen. Langs de stokken kruipen de komkommer en kleine neef augurk langzaam maar zeker naar boven en.... ach... kijk zelf maar. Lollig niet?