Courjoekel

En daar ging ik, gewapend met een hakbijl om te oogsten en een kruiwagen voor het vervoer, richting mijn allereerste courgette uit eigen tuin. Er zullen nog vele volgen. Eten we courgettes bij het ontbijt, de lunch en het diner. Afijn, deze verdwijnt in de lasagne met kerrie en kaas. Dussuhhhh eigenlijk geldt hier het aloude volkslied: 'Die zien we nooit meer terug!'

Vandaag Sam voor het eerst even alleen gelaten voor een paar uurtjes. Dat vond ik heul erg spannend hoor. Was als de dood dat hij de operatie zelf nog eens dunnetjes zou gaan overdoen, maar dat viel mee. Het operatielitteken was roder dan voorheen, dus meneer heeft wel enige zelfzorg bedreven. Echter nergens een opening voor zover ik kon zien. pfewwww... Hier staat de lummel zijn dorst te lessen. Je kunt zien dat hij alweer een aardige witte maillot aan heeft. Groeien snel, die haren. Gelukkig maar.