Ik word de laatste week steeds zo blij als ik over de akkers uitkijk. Soms merk je pas achteraf dat je iets heel erg gemist hebt. Het uitzicht bijvoorbeeld.
'Kom op Muis, overdrijven is ook een kunst, je kon de hele zomer wel een kilometer of twee ver kijken', hoor ik jullie zeggen. Helemaal gelijk in blogbikkels, maar toch hè, maar toch....
De ondergrondse gasroute die zich langzaam richting het oosten uitbreidt, leverde de afgelopen maanden een kilometers lang lint op van kleibergen. En overal waar je keek stuitte je blik op de donkere routeplanner voor de metalen buizen, die ondergronds het spoor zouden gaan volgen.
Nu, vele maanden later is de klus nagenoeg geklaard en wordt het landschap teruggebracht in z'n oorspronkelijke staat. De leiding ligt, het akkerland lijkt ongerept en de horizon weer eindeloos ver weg.
Het voelt als herwonnen vrijheid, gek hè? Toch zal ik dit plaatje wel missen...
Posts
Waaauw, wat een mooie foto! Heb je die echt zelf gemaakt?
BeantwoordenVerwijderenMuisman heeft de foto gemaakt, Lot, met de het filmtoestelletje notabene, grappig niet?
BeantwoordenVerwijderenzucht..... van zo'n uitzicht kun je in de randstad alleen maar drómen......
BeantwoordenVerwijderen