Ben je blogger of bloglezer en fan van KIVA? Word dan lid van het open team 'Dutch Bloggers for KIVA'!! info? Zie link in de side bar of mail me (zie profiel)WE ZIJN AL MET 17!!

maandag 26 januari 2009

Naar de dierenarts.

Sam moest even naar de dierenarts. Hoera, riepen Muisman en ik tegelijk, want onze dierenarts is een bijzonder enthousiaste en inspirerende man, die we graag een bezoekje brengen. Sam keek beteuterd en gelijk had ie. Z’n oortjes deden al een paar dagen een beetje zeer en ons gejodel was dan ook volledig misplaatst. Anyway, het sneue menneke trok al snel bij, toen eenmaal ter plaatse, de assistente zich met lieve woordjes en lekkere koekjes over hem ontfermde, terwijl ondertussen de dierenarts zijn bewondering over de bouw en conditie van het beestje niet onder stoelen of banken stak.

Muisman en ik bloosden van genoegen en Sams oren namen een nog groter formaat aan, terwijl hij ze spitste om geen woord van het gesprek te missen. Hij vleide zijn kopke tegen de arm van zijn hoedster. Even later hoorde ik um zachtjes zingen over de lente, maar bij het stukje over de assistente struikelde hij over de woorden en ging het zingen over in een gelukzalig neuriën. Toen het onderwerp castratie ter sprake kwam (terloops hoor, gewoon als onderwerp) schoot zijn neuriën echter uit in een hoog gejammer. Tijd om naar huis te gaan natuurlijk. Delicate onderwerpen snij je niet terloops af uhh aan. Hè verdeurie. Verwarrende materie. Even zo goed was alles ok met onze viervoeter, licht geïrriteerde oren, maar lekker op tijd erbij. Wat druppeltjes en klaar is Sam. Dus. Weet je er van!

4 opmerkingen:

  1. Gelukkig al in geen maanden bij een dierenarts geweest met de kat en dat hopen we voorlopig zo te houden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geweldig joh, wat een leuke reactie van Sam. Wij zitten met onze katten ook meteen op de eerste rij bij de dierenarts als we maar vermoeden dat er iets mis is. Kost een paar centen, maar ook rust. Bij de dierenarts moeten ze echt uit hun mandje geplukt worden, maar eenmaal op de tafel geven ze zich 'over' en ze gaan wel weer ZELF het mandje in. Geheel vrijwillig.
    Ook wij blozen altijd van trots als de direnarts roept dat ze er geweldig uit zien en 'verder' zo gezond als een vis ...ehh kat zijn

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tja, er zijn onderwerpen die je beter niet in het bijzijn van Sam kunt aanroeren, blijkbaar. Gelukkig dat het meevalt met zijn oren, hij is er vast snel weer bovenop!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nogal wiedes dat de oortjes van Sampijn deden , dat "onderwerp" kwam natuurlijk thuis óók al voorzichtig ter sprake en een béétje reu krijgt daar scherpe oorpijn van ;-)

    BeantwoordenVerwijderen