Sam heeft een nieuwe hobby. Sloot-diven, of laat ik zeggen droge-sloot-diven (pffewww). Met een grote aanloop verdwijnt ie over de rand en rent als een razende door de diepe smalle geul. Vindt ie spannend, zo’n lange loopgraaf. Hij gaat er alleen niet altijd aan dezelfde kant uit, als ie er in gaat, als je begrijpt wat ik bedoel. Staat het beest in enen op de (nu nog) maagdelijke kleiakkers,in plaats van in de berm naast mij. Dat ken niet eej. Wordt de boer niet blij van.
Tja je moet zo’n rakker ook alles leren (niet boer, Sam). Dus nu doe ik ook aan sloot-diven. Ik spring er alleen wat bedaarder in. Zo struinen we achter elkaar aan. Als Sam de neiging vertoont om richting akkerland af te slaan, roep ik keihard ‘NEE’ en als ie vervolgens daadwerkelijk rechtsomkeert maakt krijgt ie een beloning.
Ik heb m’n harige capuchon er maar bij afgezet trouwens. Mijn kop steekt in tegenstelling tot die van Sam boven het maaiveld uit. Zal je net een bijziende jager treffen die Mama Muis voor een konijntje aanziet. Lullig einde.
Grappig is trouwens dat je op de bodem van de sloot allerlei sporen aantreft. Van hertjes bijvoorbeeld. Volgens mij is dat sloot-diven onder dieren een heel bekend fenomeen…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
dat gaat nog een verrassing worden voor Sam , twee dagen regen achter elkaar en het wordt écht "diven" ;-)
BeantwoordenVerwijderen