fluiten

Verdeurie zeg, Horen jullie dat? De wind fluit om het huis. Echt dat ouderwetse hoge suisgeluid, dat je associeert met winterslaap, Schotse borrels, dampende borden stamppot, pruttelende koffiepotten, chocoladebonbons, zelfgebreide sokken en een knapperend haardvuur.

Owww, we komen net thuis. De wind voelde buiten zo mogelijk nog kouder dan het gefluit nu doet vermoeden. De temperatuur in huis haalt amper de 17 graden. Schotland schittert door afwezigheid, een winterslaap lijkt niet realistisch, de chocola is op, de koelkast leeg(eeg,eeg,eeg) en onze sokken zijn synthetisch. Blijft over de koffie en het vuur.

Hmm… er moet een nieuw pak aangebroken worden (en laten Muisman en ik nou allebei een hekel hebben aan het ritueel van koffiepak openen, in voorraadbus leegschudden… altijd knoeien op het aanrecht, bon uitknippen… zucht) en de houtkachel straalt kilte uit. Drommels. Er moet dus ook nog iemand naar het houthok!

‘Muisman, trek eens aan een lucifer! Bij de korte haal jij en anders ik... ‘ Tsss…. Ben ik de klos zeker? Ik wou maar zeggen.. zó romantisch is de winter nou ook weer niet.
*trekt muts over de oren en stapt het natuurgeweld in*