Mayday!

Zooo, we zijn er weer geland hoor. Nouja, voor zover mogelijk dan hè, het blijft toch bijzonder blijmakend allemaal. Sam vond het allemaal wat te zoet worden denk ik, of was het iets anders dat hem parten speelde. hmmm, ik denk het laatste. Zal het even uitleggen.

Het beestje heeft sinds kort andere brokken gekregen, met als doel z'n groei binnen de perken te houden en tot gisteren kreeg ie pijnstillers. De verandering van menu of de voorgeschreven medicijnen (of een combi), maken dat hij als chemisch wapen ingezet kan worden. Een leger skunks is er niks bij, wanneer withaar zijn achterkant in stelling brengt.

Vandaag gingen we samen een auto laten keuren. Vlak voor we bij de garage waren besloot Sam zich te melden en wel via mijn neusgaten. Heel fijn. Moesten we de auto eerst op de parkeerplaats uibundig laten luchten. Je wilt niet een rechtszaak aan je broek van een monteur, die bij het openen van het portier, acuut tegen de vlakte gaat eej.

Anyway, hopen dat het tijdelijk is.