Weer thuis

'Ik ben er blij mee', zei het huis van Zoon Muis opgetogen, 'dat die oude veranda-achtige constructie van rietmatten op gaas, waarmee het daglicht tot sombers toe werd weggefilterd uit de kamer, is vervangen door een mooie licht dak... ja, ik ben er echt van opgeknapt!'

'Mooi zo!', riepen Muisman en ik in koor, 'Super dat je het kunt waarderen!', en we gingen tevreden huiswaarts met achter in de auto 6 rolletjes gaas voor een kippenren. Dat Zoon Muis en zijn muizinnetje blij waren met de verandering dat wisten we al lang, maar je wilt het toch even van de patiënt zelf horen eej.

Thuis ging het klusjesleven verder. 'Had je niet door dat we al zo geworteld waren hè', giegelden de koriander en de peterselieplantjes treiterig, tewijl ik ze bij hun lurven greep en wat meer voetruimte gaf. Kleine kwelgeestjes, moest ik nog m'n best doen ook.

Je wilt wel wat plantjes overhouden natuurlijk. Gelukkig waren de bieslookjes beter te hanteren. Na het overplanten, trok ik mijn spiksplinternieuwe tuinhandschoenen van ACHT EURO(!!!!!) aan en trok een spoor van geplande vernieling in de schaduwtuin.

'Kan me niet aan de indruk onttrekken dat het grote snoeimonster weer heeft toegeslagen', grapte Muisman even later, doelend op de serie dennenbomen die nu alleen nog maar een toefke op de kop hadden en verder niks anders dan een kaal stammetje.Die variant kennen we dus.

Kan er niks aan doen. geef me een boom of struik en ik maak er een soort van paddenstoel van. In dit geval voor de optische ruimte zeg maar. 'Heb vertrouwen,Muisman, het wordt heel leuk.... uhhhm..... over een tijdje dan eej!, zei ik en maakte me op voor een rondje hakselen. Al die gesnoeide handel moest toch ergens naar toe.

Afijn, een haas is geen konijn zeggen ze bij ons en morgen is er weer een dag. Met wat regen misschien... kan er niet eens rouwig om zijn... uhm.. dat zeg ik niet hoor, dat is mijn tuin-ik, die gunt de plantjes wat hemelwater. Zal haar even vermanend toespreken!

Oja, bij het knmi las ik een lief, weer-gerelateerd, in memoriam voor Martin Bril. Moet je even lezen (als je net als ik vindt dat het overlijden van deze schrijver en mooie gast, een droeve aderlating is).