Net mijn steenbeitel begraven, niet ritueel hoor, zo van 'klus geklaard', we doen symbolisch afstand van ons gereedschap. Nee, gevalletje 'ding ergens neergooien', als een dolle grond gaan verplaatsen en dan opeens denken... uhhh.... waar is mijn beiteltje nou. Tja, kan je weer aan de slag. Gelukkig vond ik um al scheppend terug. Tis een mooi gereedschapje, zou jammer zijn om er zo vanaf te komen.
Anyway, geen foto's van de werkzaamheden in uitvoering. Het is nog één grote chaos rond het pleintje, dus op een plaatje komt dat helemaal rampzalig over. Ik zit trouwens sowieso even in een voorspelbaar creatief dalletje zou ik willen zeggen. Te verwachten, omdat er al klooiend eerst nog meer chaos ontstaat dan er al was. Overal liggen nu stenen en puinbrokken, er is niet genoeg grond op de plaatsen waar dat moet en nergens is iets van een plant te bekennen. Dan kijk je om je heen en denk je, IK HAAL EEN BULLDOZER EN SCHUIF DE HELE HAP RICHTING UHHH... nouja, dan denk je KOMT DIT NOG GOED????
Gelukkig kwam Muisman even poolshoogte nemen. 'Hier zie ik mezelf straks wel zitten met een glaasje van het één of ander', zei ie en knikte goedkeurend, 'wordt knus hoor Miep'. Hè daar kikkerde ik nou helemaal van op.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Men zegt toch altijd dat het eerst erger moet worden voor het beter kan worden?
BeantwoordenVerwijderenDus nu heb je de chaos even, maar straks.... oe lala, dan heb je toch een mooi tuintje!
Het zal toch wel goedkomen ? Maar ja ,zonder foto kan ik geen ordeel vellen ..... als ik dat al zou willen ;-)
BeantwoordenVerwijderen