Ups en downs

Het ging op en neer met het humeur van Minimuis vandaag. Gekke drol. Ze zit vol dadendrang, draait op haar buik en raakt dan vervolgens klem tussen wens en daadwerkelijk kunnen. Want als je dan eindelijk als baby met een kwartaal levenservaring op je buik bent aanbeland, dan heb je verder weinig andere mogelijkheden eej. Terugdraaien lukt nog niet... vooruit kruipen al helemaal niet... ja je hoofd vijf minuutjes omhoog houden en verder niks. Nou, ik kan je vertellen als kersverse oma, daar worden kleine muisjes errug moe van....

Anyway, we zaten op een goed moment lekker in het zonnetje. Minimuis keek naar Sam en Sam keek naar Minimuis. Dat ging helemaal ok zeg! Toen hoorde Sam de buren. 'Woef', zei ie, want dat doet het witte monster als ie denkt dat het nodig is. Oei, dat vond Minimuis ongrappig. Toen hoorden de buren Minimuis in enen ook en was het cirkeltje rond zeg maar. Tja, je maakt wat mee op zo'n dag.... Maarrruhm... ze was snel weer blij hoor!