Net terug van weggeweest. Sam had zich tijdens de eenzame opsluiting goed gedragen. Maar een paar schilfertjes van de deurpost. In elk geval geen sporen van hardnekkig ontsnapgedrag. Gelukkig maar. Het beestje heeft vaak gezelschap van ons, maar zo nu en dan moet ie toch een paar uurtjes alleen kunnen zijn eej!
Vanmorgen tijdens de ochtendwandeling vond Sam een muis langs de weg. Een niet levend exemplaar, in de volksmond ook wel een dooie genoemd. Moest ie even op kauwen. Hoe meer ik riep dat het leuk geweest was, hoe sneller z'n kaken maalden. Alsof het een stukje kauwgom betrof. De grote finale was het kraken van het schedeltje. Naar geluidje hoor. afijn, toen was het muizenlijkje definitief van het aardse naar het inwendige overgegaan....
Tja, soms is het witte monster écht een monster. Somssss, niet vaak. Nou is ie bijvoorbeeld heul lief en ligt aan mijn voeten. Lekker warm, dat wel. Dussuhhh... Ik vraag geen sloffen aan sinterklaas, dat kan ik je nou al vertellen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wel een beetje lastig lopen, lijkt me!!
BeantwoordenVerwijderenLees hier met plezier mee.
BeantwoordenVerwijderenIk wil even een verhaal met je delen, misschien kun je er wat mee.
Situatie: zus + hond + kapotgekrabte deur als hondjelief alleen thuis was.
Therapie:
1.toneelstukje opvoeren: je gaat de deur uit net als anders (pompompom). Hondjelief denkt: aaah ik zit alleen thuis.
2.je gaat achter de deur op de loer (=luister) liggen.
3.bij enige beweging richting deur van het monster: maak je een hels kabaal achter die deur(pannendeksels ofzo) zodat monster behoorlijk ontzettend schrikt.
4.zo nodig herhalen (even volhouden dus)
5.klaar!
Overigens was een tip die ze ook verder hielp: de radio op een praatzender zachtjes aan laten staan.
Boekwrm
ps overigens een mooi staaltje van recycling die muis..
HAhahahah, doortje, zo had ik het idd nog niet bekeken.
BeantwoordenVerwijderenOOwwww griebel Boekwurm (leuk dat je meeleest trouwens!), dat is wel een heftige therapie die je daar -heel geestig trouwens- beschrijft, maar soms moet je wat, dat snap ik ook wel. Nou denk/hoop ik wel dat het met een sisser afloopt bij Sam. Hij zal vast nog wel eens vaker aan de klink hangen denk ik, maar al snel snappen dat het (alweer) geen zin heeft (Ondertussen wacht ik nog even met deurpostverven, dat is helemaal geen straf :P).
Kan dat geen kwaad dan voor Sam , dooie muizen kunnen van alles in zich hebben , gif bijv.
BeantwoordenVerwijderenLijkt me inderdaad geen pretje om dat te zien !
Dat kan zeker wel kwaad Riet, maar soms is het gewoon niet te voorkomen dat ie wat naar binnen slobbert en dan is het afwachten geblazen helaas....
BeantwoordenVerwijderenOei... Moet Sammie toch niet doen? Traininkje?
BeantwoordenVerwijderendie van ons is loeibraaf op haar uppie. alleen een kokosmat vindt ze onweerstaanbaar om kapot te krabbelen. en ze eigent zich in onze afwezigheid de zetel toe (waarvan ze heel goed weet dat dat niet mag). maar verder geen gezeur. als ze nu niet zo harig en likkerig was geweest, had ik haar graag aangeslagen als kruikje voor in bed. heerlijk warm toch, hondjes!
BeantwoordenVerwijderenJachthondtraining wordt dat dan Libra, hmmm.. nog ff geen zin in.
BeantwoordenVerwijderenHa Meyser, Grappig hè, die voorkeuren van de beestjes. Ennuh...als we sam in bed nemen is alle ruimte weg, dus dat doen we maar niet :P