Je gelooft het niet, ga ik naar de verjaardag van Minimuis en dan neem ik helegaar niet mijn cameraatje mee.... tsss, kunnen jullie niet eens even het prachtige rode jurkje zien dat ze aanhad, met de witte maillot eronder. Lollig joh. En ook niet de mooie knikkerbaan die ze kreeg, met drie heule grote knikkers (in-de-mond-stop-proof had de mevrouw in de winkel gezegd, maar ik acht Minimuis persoonlijk tot errug veel in staat....). En niet het lieve loopfietsje en nog een paar andere leuke kadootjes. De lekkere zelfgebakken appeltaart en al die mensen die daar even een stukje van kwamen oppeuzelen. En dat er een heule zoot slingers in de kamer hing en dat iedereen een punthoedje op had. Nee, nou overdrijf ik. We hadden geen feesthoedje op, maar wel een pretgezicht. Ons eigen hoor. Niks van karton. Maar dat moet je maar geloven dan, zo zonder beeld. Nou das toch eigenlijk ongeloveloos en alderverschrikkelijkst!
Tja....
Volgend jaar maak ik het goed. Erewoord.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Niet te geloven!!!
BeantwoordenVerwijderenDat kan echt niet!!
Als ik minimuis was geweest had ik je eerst terug naar huis gestuurd om je toestel te halen!!
Oh maar ik had gisteren ook geen camera bij me. En ik kwam van die fotogenieke dingen tegen...
BeantwoordenVerwijderenGelukkig kun je met woorden ook een beeld schetsen!
BeantwoordenVerwijderenDan kwam ik er weer genadig af Door, ik mocht zomaar blijven!
BeantwoordenVerwijderenIets met vleugels hè, Min, weet ik alles van!
:P daar zeg je wat Liesje!
En jij denkt dat we dat allemaal geloven...... her schaapje zag er natuurlijk niét uit omdat ze net de waterpokkies gehad heeft of zo ...... mij maak je niets wijs hoor ;-)
BeantwoordenVerwijderen