Wat ik eigenlijk bedoel is....

Moest ik laatst met terugwerkende kracht even heel hard lachen. Ineens kreeg ik een soort van epifanie. Nouja, niet helemaal, maar ik ben gek op het woord, dus als ik het ook maar enigszins kan gebruiken, zal ik het niet uit de weg gaan! Ik kreeg dus een enorm inzicht als het ware.

De twee jehovamannen die afgelopen zondag aanbelden, waren heel aardig. We hielden even een praatje over aardse zaken, nadat ik duidelijk had gemaakt dat discussie over niet-aardse theorieën, geen optie was . Anyway, opeens zei één van de mannen uit het niets: ‘Ik hoop niet dat u het erg vindt dat ik strakjes op dat braakliggende terrein daar, een plasje ga doen’ en hij wees naar de overkant. Zijn collega keek enigszins gegeneerd en glimlachte verontschuldigend alsof ie wilde zeggen; 'ja, je kunt je partner in crime uhhh faith, niet altijd zelf uitkiezen hè.

‘Welnee’, antwoordde ik, ‘Ga rustig uw gang. Kijk ik straks toch gewoon een tijdje niet naar buiten, die richting uit’. Tja, op het ergens vreemd van opkijken zul je me niet snel betrappen. Jàààààren thuiszorg laat zo z’n sporen na eej. Afijn, pas veel later realiseerde ik me dat de man zichzelf op wel heel indirecte wijze had uitgenodigd om gebruik te mogen maken van het toilet…..

Hahahahahahaha, malle man. geleuf je toch niet. :P