Er uit!!

Ze zijn me te vroeg ontvallen, echt waar. Ik zie ze nog voor me met hun stevige, maar zachte huidje, het uitdagende blauw, vol jeugdig overmoed en op scherp om de klus te klaren. Wie kon voorzien dat ze zo'n heftig maar kort bestaan zouden leiden. Vlammen heet dat en dus opgebrand na een week. De vingers star van tape en meer luchtgaten dan prettig. Einde verhaal. Jongens, jullie waren geweldig en ik wil nooit andere weer! (nee dan jok ik niet, want ik haal zo gauw ik tijd heb nieuwe, maar wel precies dezelfde).


Ik heb vandaag deze jongens met de voetjes in de grond gezet. Mais! I luf mais! Heb natuurlijk veel te veel plantjes, die ga ik heel creatief ergens achter de aarden wal zetten. Dat heb ik dus al wel geleerd dit jaar. Preciezer zaaien om minder uit te hoeven dunnen en zo veel mogelijk samen met andere tuinders zaad inkopen en onderling verdelen..... ofuhhh een grotere tuin.... hmmm... weet niet.

Anyway, het lijkt hier vooralsnog wel droog te blijven. Ga ik ook nog wat boontjes de vrijheid geven. Hoezo nog geen ijsheiligen... living on the edge ja!! ... als het mis gaat mag je zeggen; Eigen schuld!