Hangen en wurgen

Weinig babbels van deze kant. Al meer dan een week snotverkouden, bouwvakkers in de kop, marathon in de benen, onbedaarlijke kriebelhoesten. Tja, wie zegt dat het leven saai is eej! Gelukkig wel weer m'n neus terug. Niet dat het aanhangsel zelf ontbrak, maar m'n reukvermogen was compleet met de muziek mee. Dat vind ik zo vreselijk ongrappig. Tis net of je dan een beetje van de wereld bent afgesneden.

Moet er niet aan denken om nooit meer te kunnen ruiken. Geen vlaagjes aftersun op een warme huid, wasgoed dat net van buiten komt, pasgeboren babietjes, een shirt van Muisman, versgebakken appeltaart of brood, zee, versgezette koffie, lijnolie, basilicum, houtvuurtje, graan, rozen.... Dat is wel inleveren hoor. Maar ze doen het dus, de neusgaatjes. Ik nam een diepe snuif van Sam. 'Ha lekkere stinkerd, daar ben je weer!', stelde ik intens gelukkig vast. Want ook vieze luchtjes kun je missen :P.