Woordenloze (maar lakse) woensdag

*het is mij bekend dat je woordeloos schrijft en geen woordeNloos*

Knakzooi

Welkom in Jandijvieland. Deze plantjes zien er wel aardig uit, maar ze zijn nog maar twee cm. Er zit werkelijk geen groei in die dingen en dat terwijl ze al zeker en week of twee misschien wel drie boven de grond staan. Krijg er een kunstkop van. ECHT WAAR!

De capucijners is het daarentegen wel gelukt om flinkt groeien. Ze zijn ongeveer 1 meter 60 hoog nu. Had ik de slungels gisteren net gezekerd, wist er vandaag toch een heel stelletje om te knakken.


Zeker een vaag plaatselijk wervelwindje ofzo. Hopelijk blijven de de sapstromen wel doorgaan, anders is met één knak mijn oogst gehalveerd.

Heb ook bij deze jongens het gevoel dat de oogst niet optimaal wordt. Alle bloemen zitten bovenin.. is dat normaal?

Tis toch droevig.

Snipperstukjes

Het was geen onverdeeld genoegen om te wandelen vanmorgen, al lag dat niet aan het uitzicht. Het graan stond er mooi bij. Maar de warmte was stevig en leunde om half tien al zwaar tegen alles aan wat zich wilde bewegen.

Ik slenterde zo langzaam dat mijn schaduw besloot vooruit te gaan, echt waar. Vervolgens begon een deltavlieger (in de zin van insect en niet van een menspersoon met kunstmatige vleugels, anders was het wel heel dramatisch) me te stalken. Razendsnel vloog het beestje en heul hinderlijk, dat vooral, rond mijn hoofd. Dus liep ik zwaaiend als een dolleman over de paadjes. Weet je wat jongens, zei ik tegen de hapsnavels, ik ha skjin mien nocht! We gaan weer naar huis. Yep, zo ging het.

Thuis papieren geordend. Stapel voor de papierbak, stapeltje voor de versnipperaar. Laatstgenoemde moet ik nog effetjes kopen. Heb heel vaak dingen die niet zo bij het oud papier kunnen. Nou om dat allemaal op te fikken... niet zinvol. Anyway, tussendoor nog een truitje afgemaakt voor de pop. Dat verhaaltje staat elders. Ennuh, nouja, vooral rustig aan gedaan!

Zo ga ik nu eens even wat ramen tegen elkaar open zetten. Ik zag dat de thermometer 29 graden aangaf. Das nou net wat te veel voor het lekker. Latur!

Over ballen

Mijn favoriete zomerzin is toch wel; 'ik haal even een schaaltje aardbeien uit de tuin hoor!'. Heb um al drie keer gebruikt. Wat een weelde. Straks trouwens wel even met een gietertje aan de slag, want dat is het nadeel van teeltbakken in een droge periode (kijk ik even in google of dat een goed woord is, vragen ze of ik teelballen bedoel. NEE ALS IK TEELBALLEN BEDOELDE SCHREEF DAT WEL, bemoeials...)Maar waar was ik, oja droge periode: Voor je het weet hangt de hele familie smachtend van dorst en zieltogend over de rand.

Anyway, over ballen gesproken. Net weer een speurtocht gehouden onder struiken en in sloten langs de tuin. Tis net een raadsel:

Ik kocht twee gummiballen bij de dierenwinkel
en een week daarna nog twee
en daarna nog eens drie
En werkelijk waar, je kan er wel helemaal gek van worden
Ze verdwijnen twee keer zo snel als ik ze kan kopen.
Aan het eind van de dag is er steevast nog maar één!
En alle anderen kan ik van z'n lang zal ze leven nergens meer vinden.
RA RA HOE KAN DAT!

En als je dan zo'n hapsnavel vraagt van hoe en wat en waarom, dan kijken ze je aan met zo'n blik van.... uhhhh.... ?????....

Echt waar soms denk ik wel eens, er brandt weinig licht achter die oogjes.

Zucht.

Wordt wat

Ik heb maar met een half oor naar de berichten geluisterd, maar als ik het goed begreep worden we zondag en maandag langzaam geroosterd in een oventje van 35 graden (zou dat wel kloppen?), als afmakertje geflambeerd met een fikse portie onweer en afgeblust met regen. Heeft wel wat.

Eerst mag de huid even genieten; van al die weldadige warmte. Daarna het oog; want een flinke bliksemschicht is toch werkelijk een lust om te zien en de regen.... tja, mijn tuintje sisselt al van genoegen bij het idee. Alhoewel, meestal gaan dat soort dingen van dik hout zaagt met planken. Sta je tot je enkels in de modder, drijven er bietenlijkjes voorbij, staat de mais in enen tussen de bonen en heeft een plaatselijke windhoos de rest van het groen plat gelegd. Slechts voor de vorm heb ik vanmiddag dan ook de tomatenplanten gezekerd aan bamboestokken. Kan ik mezelf in elk geval niks verwijten....

Anyway, heerlijk buiten gezeten met in elke hand een pen. Zo nu en dan hield ik wat omhoog. 'Mooi hoor', zei Muisman dapper. Hahahahaha, gekke man, heeft ie helemaal niets mee, met breisels! Dus ik wil maar zeggen: liefde is... 'mooi hoor' eruit persen, om een ander een plezier te doen terwijl je denkt... waar kijk ik naar?. En zo hoort het ook!

JA?NEE!

Het klonk afgelopen woensdag of iemand een baksteen door de brievenbus knalde, maar het was de krantjes-en-reclamedrukwerk-meneer die een donatie deed zeg maar. Nou hebben we een JA/NEE sticker (wel het plaatselijke suffertje en nee geen advertentiezooi) en het ging tot nu toe altijd goed, maar werkelijk. Nee, laat ik het anders zeggen: W-E-R-K-E-L-IJ-K wat een E-N-O-R-M-E stapel reclame lag er op de deurmat. Wel bijna vijf centimeter dik. Leg die halve boom daar maar neer, van dat kaliber. Nou toen dacht ik dus wel even: WAAR ZIJN WE MEE BEZIG!

Afijn, dat laatste riep ik vandaag ook tegen Lotus, die tot drie maal toe een duik in de vijver nam. Vond gele vis en z'n posse niet zo grappig. Het water vertroebelde in no time. Drie keer is wel scheepsrecht trouwens en dan heb ik het niet over de zwemactie.

WAAR ZIJN WIJ MEE BEZIG, bulderde Muisman richting de mol die zijn pepertuin nu al weken teistert. Even later liep hij met een heleboel gehalveerde uien voorbij. Hij gaat dat bontjasje 'ns ff een poepie uhm herstel uitje laten ruiken (hij stopt ze in de gangen, JA! Tssss). Hoop dat het helpt, want de pepertjes krimpen eerder dat ze groeien. Ja die staan natuurlijk allemaal met hun worteltjes in het luchtledige. Zielig hoor!

Dank!

Dank jullie wel voor al die lieve en leuke felicitaties! Maakt het extra feestelijk, dat snap je wel.

Ik kom net uit de stad. Beutje gewinkeld met Meisjemuis. Lekker jurkjes kijken en schoenen passen. Nul gekocht... maar ik had kooplust voor duizend. Wat zijn de kleuren vrolijk en de stofjes zacht en ragfijn... Ik hoop dat deze trend nog een paar zomers aanhoudt!

Ondertussen ga ik me de komende tijd qua mode richten op de kleine maatjes.... poppenmaatjes om precies te zijn. In het kader van ongecompliceerd wat breien, haken en naaien, maar toch met een doel. Uiteraard moest er een blog aan gewijd worden. 'De kleertjes van de pop', heet het nieuw ingenomen webterreintje. Nou, weet je ervan eej!

Tjonge, das me ook wat!

Ergens las ik op een blog dat je niet met een tijdsbepaling mag beginnen als je aan het schrijven slaat.. nou BOEIJUHH! GEINTJE!!!! (echt, ik ben het er helemaal mee eens), maar ik moest er wel even melding van maken, want anders was ik namelijk gedwongen geweest om zo mijn verhaal starten:

Gisteren kwam Minimuis nogal samenzweerderig naar me toe. 'Zal ik je 'ns iets heul heul moois vertellen oma', zei het trolleke met een glunderend koppie. 'Nou, Minimuis, het moet wel wat heul heul heul heul bijzonders zijn hoor, want oma is namelijk in de boeije-fase en dan weet je het wel!' 'Oma!' zei Minimuis op berispende toon, 'ER ZIJN GRENZEN HOOR!' Owwww had ze gelijk in natuurlijk, 'Vertel het me dan maar gauw'.

'Ik krijg een brosje'

'Huh? sinds wanneer mag jij chocola!'

'HAAHAHAHA, gekke oma, ik krijg een brosje!!!!!.... een broerje of zusje, dat weet ik nog niet precies, maar ut komt begin november ofzo!' En ze maakte klappend met haar handjes kleine vreugdesprongetjes

ZO HEEEEE, ik ben meteen boeijuhhh-af zeg maar. Das inderdaad supernieuws wat Minimuis heeft, nog zo'n spring in het veld, een kleinzochter of een kleindoon, wat een feest!

'Oma?'

'Ja?'

'Blijf ik wel altijd jouw Minimuis?'

'Tsssss, tuurlijk mallemien, kom hier, dan zal ik je eens even platdrukken, opvreten en lamknuffelen'.

......

'oma?'

'Ja?'

'Niet verder vertellen hoor!'

'Neu hoor, erewoord'. Hmmpfff... nou, bloggen is niet vertellen toch? Das meer schrijven eigenlijk. Je vertelt misschien wel wat, maar dat is bij wijze van spreken, tis niet dat je mijn stem hoort ofzo.. en trouwens, iedereen kan wel zeggen dat ie mama muis is. Heb ik dit bericht niet eens geschreven.... Ach, een beetje advocaat redt me hier wel uit eej!

jaboeijuh!!!

Ik zit in de 'jaboeijuh!!!-fase'. Das lastig, want dan komt er geen fatsoenlijk blogje uit het toetsenbord. Had je al gemerkt zeker. Terwijl er toch best wel wat te melden valt:

De eerste lekkere aardbeitjes uit de aarbeibak..... jaboeijuh!!!
Minijandijvieblaadjes in de kas....jaboeijuh!!!
Het schaduwgras dat in een razendtempo tevoorschijn komt.... jaboeijuh!!!
De spinazie zalmtaart die staat te bruinen in de oven... jaboeijuh!!!
Lotus die vandaag jarig is... jaboeijuh!!!
Het poppenjurkje dat ik aan het maken ben.... jaboeijuh!!!
Dat het zo fijn is dat ik tegenwoordig elke week boodschappen doe, want nu heb ik zomaar in enen genoeg voorraad om lekker niet boodschappen te doen... jaboeijuh!!!
M'n nog steeds voortdurende opruimwoede....jaboeijuh!!!

Maar om dat nou allemaal op te schrijven....

Ik ben even het doel kwijt van dit gebeuren zal ik maar zeggen...jaboeijuh!!!

dus

Laat maar even lekker sudderen, lijkt me het beste!

WAT? WAT ZEI JE NOU????

....

JABOEIJUHHHHHHHHHHH!!!

Minimuis kan vliegen

'Howdidoedie granny!', riep minimuis. Tja krijg je er van als ze overzee geweest zijn hè. Tien lange uren zat de kleine tro(e)l met haar papa en mama in een vliegtuig, om uiteindelijk te landen in Houston, Texas, USA. Minimuis had een supervakantie, kun je wel zien eej!

Ik schuif er even eentje tussen

Zo, ik doe geheel tegen mijn gewoonte in een tweede blogje, want om eerlijk te zijn, elke keer als ik naar die paling hieronder kijk, ruik ik um ook. Vink nie grappig nie. Nou, dus even gezocht naar wat appetijtelijkers: Een plaatje van ons logeerkatje (met dank aan muisman). Het beestje heeft een lekker plekje gevonden boven op een kast, waar ook een gitaarhoes ligt. Zo'n slaapzak heeft niet iedereen.

Gladjanus

Zeg nou zelf, tis geen knapperd hè. Hij lag in het gras, niet ver bij een watertje vandaan. Denk dat een vogelmans zich een beetje vertild heeft. De vangst van z'n leven bleek onhoudbaar.Hoe tragisch kan het zijn.

Tot overmaat van ramp kwamen er twee hapsnavels die hun nekjes wel wilden inzepen met wat palinglotion. Dawas toch een buitenkansje nietwaar? Vol overgave schoven ze voortgedreven door hun achterpoten door het gras.

Ik zag pas laat waar de familie zo van in extase raakte! Owww gruwel en ze moesten nog in de auto. Ik kan je zeggen, lekker is anders. Maar daar waren de meningen over verdeeld. Net als wel vaker. Doe je niks an, alhoewel.... straks toch ff met wat schuim in de weer.... Dát vind ik nou lekker. Weten happer en co nog niks van... maar dat is dan lekker...Pûh!

Op streek heet dat

Ben weer bij hoor! Alles geschoffeld wat er geschoffeld moest worden, aan sprieten getrokken, gedund wat er te dunnen viel, potje geharkt. Jandijvie gezaaid. Nog maar een keertje sperciebonen onder de grond gedrukt, want de vorige serie is jammerlijk verloren gegaan. Zal toch aan het weer gelegen hebben. Grond wat te koud en dan weer veuls te droog en vervolgens weer te nat....

Owww, trouwens ietwat heggetje telang niet geknipt zie ik :) Tja alles waar te voor staat isjniegoedeej, behalve tehuis en tequilla.

Anyway, het ziet er voorlopig weer schier uit wouk maar zeggen. Heb wat te laat een fotootje gemaakt, de zon was al met de muziek mee, maar het gaat om het idee. Rond de moestuin gaan de bloemen nu ook aan de bloei. Vrolijk lijstje rond al dat groen.

Nouja meer heb ik eigenlijk niet te melden vandaag. Nog even een plaatje wat je vast op heel veel blogs voorbij zult zien komen. Het word een puik aardbeienjaar als je het mij vraagt!

Soort van tomatentaart

Even beginnen met de melding dat er twee nieuwe blogjes staan op de dutchbloggersite en dat we weer een nieuw lid hebben, dus nou zijn we met z'n zeventienen!!! YES!YES!YES!

Goed, ga ik het nu ff hebben over de tomatentaart. Ik had het er ooit over dat ik dat dat maar een heel gepiel vond, kleine zaaimannen overzetten in bakjes zodat ze groter kunnen worden. En toen had ik een bak gemaakt, van hout en plastic. Grond erin en toen de plantjes.


Nou, na heel veel uitstellen (te warm, te droog, geen zin, geen reden, geen tijd, te nat, te koud) Heb ik de inmiddels groot gegroeide tomaten en paprikaplanten in de tuin gezet.


DAT GING LOLLIG!! Even de bak omhoogtillen en hopla bleef over een heuse tomatentaart (met stukjes paprika zullen we maar zeggen eej :P)

Anyway boven verwachting kan niet anders zeggen. Mooie wortels, makkelijk uitelkaar te halen, geen gedoe met planten die niet uit hun potje willen.... Ik ga er denk ik patent op aanvragen. Tis gewoon een werelduitvinding!!

Ouweake en oops

Sam had rode wangen en een wat verhit kopke toen ie vandaag bij me kwam zitten. 'Heb je wat op je lever knulletje', vroeg ik, want ik zag wel dat er iets was wat um bezig hield. 'Hmmmm', bromde het beestje en mompelde iets van 'ouweaken'. Begreep ik niks van. 'D-U-I-D-E-L-I-J-K-E-R A-R-T-I-C-U-L-E-R-E-N J-O-H!!

'VROUWENZAKENNNNNNN!!!!!!

'Nou zeg, je hoeft niet gelijk zo te schreeuwen. Vrouwenzaken? Wat bedoel je nou.'

'Oops' siste Sam geergerd tussen zijn witte klinkers door.

'Oops?'

'Oo-oops ja', en hij knikte nogal opvallend onopvallend naar Lootje die een beetje ongemakkelijk voor zich uit lag te kijken.

'Oops? Oooooooohhhhh LOOPS!!!! LOOPS?????? HÉ MUISMAN, SAM ZEGT DAT LOTUS LOOPS IS!'

Kreunend bedekte Sam z'n ogen. Zelden een baas gezien met zo weinig gevoel voor discretie, zag je hem denken. Anyway, het is geloof ik wel zo met Lootje. Mooi man. Hoeft Sam geen spuitjes meer en is puppelientje officieel een mevrouwtje!

Morgen maar even een taartje kopen

Woordenloze (maar wat fluisteren ze) woensdag

Jij wel en jij niet?

JOEHOE!!! MIEPIE HIEHIER HIER STAAN WE!!!! ik zweer het je, in koor, allemaal, op een rijtje, zwiebelend groen jasje, kek rood steeltje en een lawaai! Moest ook wel, want eerlijk is eerlijk, zien kon ik ze pas na het opzij duwen van allerlei overhangende bladerbrei.

'MIEP! dit is geen doen!'zei de dapperste van het stel Tja, daar had ie helemaal gelijk in natuurlijk, het bietje dat nog lang geen bietje was. Ik had ze echt een beetje verwaarloosd. Zo viel er niet te groeien, dat snapte ik ook nog wel.

'Binnenkort kom ik jullie plekje onkruidvrij maken hoor.'zei ik, 'Echt, echt echt!!!!

'DAT VERHAAL KENNEN WE', riepen ze in koor

Onder luid boe-geroep sloop ik terug naar mijn werktafeltje. Ik laat m'n bietjes echt niet stikken, dat zullen ze heus nog wel merken morgen of overmorgen, maar.... ik moet nog uitdunnen ook en om eerlijk te zijn.... DAS TOCH VERSCHRIKKELIJK!!

Groot zijn ze vind je ook niet?

Ik zag deze knapen in het bos. Heb er een miserabel fotootje van gemaakt. MAAR TOCH!

Kreeg een leuk linkje over deze knapen van Marlies.

Spitterspettetspatter

Tjonge, die Muisman kan zeuren joh! :P Waarom ik nog steeds niet heb geblogd enzo.. Joh ik heb het ECHT even te druk met zinnen maken enzo.. SNAP DAT DAN! Neh geintje, of eigenlijk niet natuurlijk, want ik ben zeker wel doende. Anyway, waarom vroeg ie dat nou, wellll, Muisman wilde graag even zijn leuke filmpje laten zien aan het grote publiek. Van zwemmende hapsnavels en aanverwante soorten. Nou vooruit! BIJ DEZE Ennuh, al zwemmend kwam de hondenuitlaatservice ook nog voorbij.. HMPPFFFFFF. Zo dat was dat ennuh...... wie zegt dat ie mij op dit blog gezien heeft: IK ONTKEN ALLES!!!

Zo zit het

Het zit niet mee logstruiners.

Vandaag ben ik laat, morgen ook,
zaterdag moet ik dit en zondag dat

en maandag.. nee, maandag is nog blank.

Denk dat ik er niet teveel woorden aan vuil moet maken,
maar gewoon zeggen waar het op staat.

Recht voor z'n raap, zonder dralen, omwegen en zijpaden.
Niks nie gezever, gezucht en gekerm.

Geen poespas, slakkenspoor of dwars gedrol,
maar simpel, fluks en fier

en vooral

wars van gedram of gejeremejeer!:
MAANDAG ben ik er weer!

Groei willen we

Mijn multifunctionele telefoontje wil vandaag geen fotootjes verzenden. Moet ik eerst maar eens even kijken of ik per ongeluk een instelling ofzo heb gewijzigd. Ondertussen ontstaat er natuurlijk een MEGAprobleem, want nou kan ik niet laten zien hoe het stuk grond met vers gestrooid graszaad er uit is gaan zien. Namelijk als een heuse crime scene. Van boom tot boom hangt op snavelhoogte een roodwit lint, om aan te geven dat vooral witte viervoeters dienen te stoppen: EN WEL ONMIDDELIJK! Dus, tja, moet je het maar geloven op mijn woord. Hopelijk krijgen de zaadjes nu genoeg rust om snel een matje gaan vormen met z'n allen.

Vandaag kon ik bijna mijn tomatenplanten richting composthoop dragen. Het was veuls te warm geworden in de kas... Gelukkig had ik het net op tijd in de smiezen. Nou ben ik druk doende met met een spoedschrijfklusje de komende dagen, maar als het enigzins kan wil ik toch eens kijken of er buiten in de volle grond op simpele wijze een kasje te construeren valt zodat de planten nog kans krijgen om vrucht te gaan dragen. Ze blijven enorm achter in groei namelijk.... sjo sjielug voor mij! Zullen we het maar niet hebben over Muismans pepertjes, die hebben het ook zwaar.

Anyway, 2010 gaat niet de boeken in als het meest glorieuze moestuinjaar, dat weet ik nu al!

Veel plus!

Tis er hoor! Een heel pak schaduwgraszaad! 50 m2 voor 18,85. Dat vond ik dan eigenlijk best wel weer prijzig. Denk dat de grote graszaadgeitenbreier inmiddels al rentenierend op de Bahama's zit. Maar goed, ik kan de sprieten zelf niet uit de grond kijken en je moet toch wat eej.

Gelukkig kwamen we weer in de plus met de hulp van het Spinnenwebbenvrouwtje (al was het alleen al vanwege de gezelligheid, die is natúúúúrlijk onbetaalbaar).

Eerst deden we ons tegoed aan bammetjes en koffie in de tuin en daarna gingen we nog ff op rooftocht langs de bloemenborders. Kwamen er toch aardig wat plantjes tevoorschijn die het in de schaduwtuin best leuk gaan vinden!

Zo, ga ik ze nou even planten!

Oja, vergeet ik nog de grote emmer paardenpoep!